Op uitnodiging van Sony mocht ik de nieuwe 3D handycam uitproberen. Eind maart mocht ik daarvoor naar de Azoren afreizen. De Azoren is een eilandengroep in de Atlantische oceaan, op zo’n 1500 km afstand van de Portugeese kustlijn.

De Azoren bestaan uit 9 vulkanische eilanden en liggen verspreid over 650 km. Er wonen in totaal 237.000 mensen. In 1427 werd als eerste Santa Maria ontdekt door de Portugezen, die de archipel noemden naar de vogels die ze ten onrechte aanzagen voor haviken -Açores- aanzagen (het waren buizerds). Ze lieten er wat planten en dieren achter en toen ze terugkwamen en zagen dat deze het goed deden op het vruchtbare eiland en rond 1500 werden de Azoren bewoond door mensen uit Portugal en Vlaanderen. Later kwamen daar ook Fransen en Britten bij en de invloeden zijn natuurlijk nog steeds te zien.

Met de pers-reis van Sony ben ik op het grootste eiland geweest, Sao Miguel. Ondanks dat we er effectief maar 1 dag waren, hebben we wel de hoogtepunten van het eiland kunnen zien. In de ochtend zijn we na een briefing over de vele walvis- en dolfijnsoorten die er in de oceaan wonen of langskomen in een snelle rubberboot op weg gegaan naar de plaats waar potvissen gespot waren.

Potvissen kunnen echter 2 uur onder water blijven, en dat waren ze kennelijk van plan, dus walvissen hebben we helaas niet gezien. Gelukkig hebben we een hele grote groep dolfijnen kunnen bewonderen, vlakbij onze boten. Prachtig om deze dieren in het echt te kunnen zien.

Na de boottocht zijn we per jeep naar Furnas gegaan. In de omgeving van het Lagoa das Furnas (een kratermeer) is nog zoveel geothermale activiteit, dat er overal damp, geborrel en gesis uit de bodem komt.

De vulkanische grond is er op sommige plaatsen zo heet, dat eilandbewoners er gaten hebben gegraven waar ze aluminium pannen in laten zakken, op een bepaalde manier gevuld met groenten (diverse koolsoorten en wortelen), aardappelen en verschillende soorten vlees. Na een uur of zes sudderen omder de grond, worden de pannen weer naar boven gehaald.

De traditionele stoofschotel “Cozido das Furnas” kan meteen worden opgediend, erg bijzonder om op deze manier te lunchen! Ook deze maaltijd werd afgesloten met verse ananas en verse thee, afkomstig van het eiland zelf.

Na de lunch zijn we per jeep verder het eiland gaan verkennen. Ondanks de mist, was de prachtige natuur adembenemend. Duidelijk werd waarom het eiland “ilha verde” -groen eiland- wordt genoemd. Naast prachtige bomen en planten waren er ook al veel bloemen te zien. Aan de westkant van het eiland ligt een gigantische vulkanische krater. Op de bodem hiervan ligt een dorpje en zes meren (Sete Cidades). We konden door de mist niet vanaf de steile kraterrand de prachtige kleuren bewonderen, maar zijn via een weg aan de rand van de meren langs een deel van de kratermeren gereden.

Nog een laatste stop aan de westkust, waar we vanaf een klif goed konden zien dat het een vulkanisch eiland betreft. Er was zelfs een zwembad gemaakt waarvan de bodem zo warm is, dat wanneer de vloed zorgt dat het bassin volstroomt met zeewater, dit water zo’n lekkere temperatuur heeft, dat je er ontspannen in kunt ronddobberen. Op de Azoren zelf is men trots op hun koeien en hun hortensia’s, voor mij was vooral de prachtige natuur, zowel op het eiland als op zee, een reden om ooit nog eens langer terug te gaan.

’s Avonds zijn we nog aan het plein in de hoofdstad Ponte Delgada, vlakbij de 18de eeuwse stadpoorten, gaan eten (ik heb nog nooit zulke heerlijke verse tonijn gegeten) en elkaars 3D-films van de dag gaan bekijken. Ik ben blij dat ik deze dag op (3D)beelden heb kunnen vastleggen, want het was een prachtige ervaring, waar ik nog vaak naar terug wil kunnen kijken.

Het bericht Een dagje Azoren – persoonlijk verslag verscheen eerst op .

Vroeger zei mijn moeder herhaaldelijk: “kijken doe je met je ogen” en meestal nog daar achteraan: “en niet met je handen!” Als braaf meisje trok ik dan natuurlijk onmiddellijk mijn handen terug van welk aantrekkelijk voorwerp ik dan ook in de winkel nader wilde onderzoeken. De grap is echter dat je helemaal niet “met je ogen” kijkt……

Natuurlijk zijn je ogen een onmisbaar instrument om te kunnen kijken, maar het echte zien gebeurt in je hersenen, waar de signalen die via je ogen, het netvlies en de oogzenuw de hersencellen bereiken, een logisch beeld doorgeven aan je bewustzijn. En dit prachtige proces, wat de meesten van ons grotendeels onbewust de hele dag doen, wordt door Sony nagebootst om met een gebruiksvriendelijke handycam zelf dezelfde 3D beelden vast te kunnen leggen als je de hele dag ziet. Maar wat voegt dit nu werkelijk toe?

 Onze hersenen interpreteerden mens en omgeving vanuit een context die we kennen. Ik dacht zelfs te weten wat de kleur was van de jurk die de koningin droeg op 30 april, hoewel een dag later in de krant vaak bleek dat ik het niet helemaal bij het juiste eind had. En daar zat nu juist de beperking van zwart-wit. Als er geen referentie is, geen context, m.a.w. als je niet kunt weten wat de echte kleuren zijn, zullen je hersenen een invulling geven. Dat is natuurlijk niet erg, een film wordt er niet minder spannend of boeiend door, maar wat nu wanneer je uit wilt leggen hoe prachtig de kleuren waren op de Azoren en je hebt alleen maar een zwart-wit foto?

Hoeveel woorden heb je tot je beschikking om precies die kleur blauw (of was het groen) van de zee uit te leggen? En hoe leg je uit welke schakeringen rood er in de rozen zaten die je op je eindexamen kreeg. En welke kleur de ogen van je grootmoeder hadden, wanneer je alleen maar een zwart-wit kiekje van haar hebt. En die informatie kunnen we vasthouden en delen sinds er kleurenfotografie bestaat.

Ik heb op de Azoren het genoegen gehad om met de Full HD 3D Camcorder (Sony, modelnummer HDR-TD10) te mogen experimenteren. En daarbij bleek dat -indien het budget het toelaat- het voor iedereen mogelijk is om alles wat je vast wilt leggen, in 3D te filmen of te fotograferen. Je hoeft er geen cursus voor te volgen of handleiding voor te openen, deze camera is zo logisch en intuïtief dat je er meteen mee aan de slag kunt. Zelf vind ik deze mogelijkheid om (toekomstige) herinneringen levensecht vast te kunnen leggen een zeer waardevolle ontwikkeling.

Klik hier voor het verslag van deze Azoren-reis >>>>

Het bericht Kijken doe je met je hersenen verscheen eerst op .