Van ‘zo erg is alcohol niet, mam’ tot ‘van zijn ouders mag het wel!’. Je hebt het als ouder vast allemaal gehoord. Heb jij ook pubers in huis en kan je wel wat tips gebruiken om het gesprek over alcohol aan te gaan? Hersenwetenschapper Erik Scherder en alcoholexpert bij Trimbos Ninette van Hasselt geven je in dit artikel 4 tips om het gesprek met je puber aan te gaan.

De invloed van alcohol op de hersenen

Over de invloed van alcohol op de hersenen is de afgelopen jaren veel meer bekend geworden. Hersenwetenschapper Erik Scherder: “De hersenen van pubers zijn nog volop in ontwikkeling. De puberteit kan een leeftijd zijn van onzekerheden en je niet altijd fijn voelen. Als je dan eenmaal ervaren hebt dat alcohol die vervelende gevoelens doet afnemen, wil je het de volgende keer heel graag weer. Geen nare gevoelens meer hebben, is heel belonend. Alleen heb je steeds méér alcohol nodig om dat belonende gevoel te bereiken. Je neemt dus nog een of meerdere extra glaasjes. Stoppen met alcohol wordt dan steeds moeilijker, omdat de ontwenning extra nare gevoelens met zich meebrengt. En het gevaarlijke is dat de rem op het drinken van alcohol bij pubers nog kan ontbreken. Daar ligt een belangrijke rol voor de ouders. De ouders zijn de rem. We willen allemaal onze kinderen een zo goed mogelijke start in het leven geven, toch?”

1. Grenzen stellen helpt
   Ninette van Hasselt, alcoholexpert bij het Trimbos Instituut: “De rem kan jij als ouder zijn door duidelijke grenzen te stellen en afspraken te maken over alcoholgebruik. Het is dan ook niet slim om je puber thuis een eerste keer alcohol te laten proeven. Ouders denken misschien ‘dan ben ik erbij om te kijken hoe mijn kind reageert’. Maar wat je dan eigenlijk doet, is de natuurlijke drempel weghalen om te gaan drinken. Hierdoor zullen ze ook eerder op andere plekken drinken. En drinken ze vaak meer.”
2. Creëer een goed moment
   Praten met je puber over alcohol is belangrijk, maar hoe doe je dat? Van Hasselt: “Iedere puber is natuurlijk anders. De kunst is om een goed moment te creëren waarop jouw kind zelf vertelt wat hem/haar/hen bezighoudt. Over alcohol, maar ook over andere dingen die mogelijk spelen. Bij mij werkt bijvoorbeeld een ritje in de auto naar de woonboulevard. Dat is net lang genoeg om even niks anders te hoeven en tot een gesprek te komen. En je zit naast elkaar en hoeft elkaar niet per se aan te kijken. Toon ook vooral interesse in waar je puber mee bezig is en wat hij met zijn of haar vrienden doet.”
3. Boos worden werkt vaak averechts
   Is het een keer misgegaan en komt je puber dronken thuis? Dan heb je al snel de neiging om boos te worden. “Laat je puber eerst de roes uitslapen en zeg dat jullie het er morgen over gaan hebben,” zegt Van Hasselt. “Probeer je kind vooral mee te nemen in waarom jij het belangrijk vindt. En leg uit dat je de grenzen stelt uit zorg voor je kind. Niet om vervelend te zijn. Denk samen na over manieren om te voorkomen dat het nog een keer mis gaat.”
4. Drink niet in het bijzijn van je kinderen
   “Als je drinkt waar je kinderen bij zijn, op verjaardagen en ’s avonds bij het eten, dan associëren zij alcohol al snel met gezelligheid. En dat begint al wanneer je kinderen klein zijn,” zegt Van Hasselt. Scherder vult aan: “Als je toch een drankje wil doen, dan kan je dat beter doen wanneer je kinderen op bed zijn. Al kan je het ook heel erg gezellig hebben met een glas water of iets anders!”

Het bericht Praten met je puber over alcohol: 4 tips van alcoholexperts  verscheen eerst op .

Stel je hersens op de proef in dit leuke spel waarbij je je inzicht, geheugen en reactiesnelheid kunt testen! Ga de strijd aan met andere spelers in 8 uitdagende tests die een beroep doen op alle capaciteiten van de hersenen zoals: voelopdrachten, gelijkenis zoeken, logica, doolhoven, kleurtesten en nog veel meer. De winnaar is degene die als eerste zijn of haar hersenpuzzel compleet weet te maken.

Recensie
Cortex is het Latijnse woord voor ‘schors’. Het wordt het meest gebruikt als cortex cerebri, hersenschors, de buitenste laag van de hersenen. En daar zou het betere denkwerk plaatsvinden. Denkwerk wat ook nodig is voor het spel Cortex Challenge.

Cortex Challenge kan gespeeld worden met 2 personen, maar het is vooral leuk met meerdere mensen. De bedoeling is om als eerste vier stukjes ‘cortex’ bij elkaar te krijgen, je hersenen compleet te maken (als plaatje dan).

Een stukje ‘hersenen’ krijg je wanneer je twee opdrachten uit dezelfde categorie goed hebt. Die twee kun je dan inwisselen voor een kwart ‘hersenen’. Bij vier stukjes ben je klaar.

Ik vind dit een leuk spel, omdat het echt anders is dan andere spelletjes. Met name het onderdeel ‘voelen’ waarbij je met je ogen dicht door het reliëf of de structuur van een kaartje te ervaren, moet raden wat er op staat. Zelfs wanneer je ze al een keer hebt gevoeld, blijft het een uitdaging. Aanrader!

Cortex Challenge
Spel, 2-6 personen, 6 jaar en ouder, Enigma
Bestel dit spel hier >>>>

[bol_product_links block_id=”bol_58558df1b3919_selected-products” products=”9200000059112496,9200000059112490,9200000059112488″ name=”cortex challenge” sub_id=”” link_color=”003399″ subtitle_color=”000000″ pricetype_color=”000000″ price_color=”CC3300″ deliverytime_color=”009900″ background_color=”FFFFFF” border_color=”D2D2D2″ width=”860″ cols=”3″ show_bol_logo=”0″ show_price=”1″ show_rating=”0″ show_deliverytime=”1″ link_target=”1″ image_size=”1″ admin_preview=”1″]

Het bericht Cortex Challenge [recensie] verscheen eerst op .

‘Elke strohalm is er één. Elke strohalm is van ons.’

Sander is de vader van Willem en Maurits. De een werd geboren met een zware hersenbeschadiging, de ander heeft autisme. In Ik kan er nét niet bij vertelt hij het hartverscheurende verhaal van zijn eerste jaren als vader van deze bijzondere tweeling.

Hij schrijft openhartig over zijn persoonlijke ontdekkingstocht naar het vaderschap, over de tegenslagen die het gezin treffen, maar ook over de blijdschap als een van de jongens een mijlpaal bereikt, over hoe ze knokken en relativeren en bovenal hoop houden.

Recensie

Ik kan er nét niet bij is een echte aanrader voor iedereen.

Waarom dan?
Sander is de vader van wat hij noemt ” een bijzondere tweeling”.
Hij beschrijft hun gezin, vanaf dat hij zijn Jip leerde kennen.

Ook over de problematiek rondom de vervulling van hun kinderwens, niets bij hun loopt zoals ze zouden willen.
Dit wordt echter zó leuk en met de nodige humor beschreven.
Ze worden verblijd met een tweeling: 2 jongetjes.

Al snel blijkt dat Willem een hersenafwijking heeft. Dan begint de reis door de wereld van zorgverlening. Je leest dit door hun ogen, met hun creativiteit, zorg en ook hun humor.

Later blijkt dat Maurits een kind is met autisme.
Je wordt meegenomen met alles wat dit met zich meebrengt. Zonder dat de negativiteit er op ligt.
Integendeel. Het is zeer realistisch. De teleurstellingen, de blijdschap bij iedere vooruitgang, hoe klein ook, en hun liefde.

Omdat alles in kleine hoofdstukjes is geschreven, gebeurt er steeds van alles en komt er een behoorlijk goed beeld van het intensieve leven met 2 “bijzondere” kinderen.

Juist daarom is het een aanrader. Door dit boek, kan er veel meer begrip komen door mensen die er nu geen weet van hebben. De acceptatie wordt dan veel eenvoudiger, wat voor alle partijen voordeel biedt.

Ik wens iedereen een verduidelijkend leesplezier.

Ik kan er nét niet bij – Sander Verheijen
Paperback, 288 pagina’s, uitgeverij HarperCollins
Bestel dit boek hier >>>>

Het bericht Ik kan er nét niet bij [recensie] verscheen eerst op .

Onderstaande video uit “Mark Gungor – Tail of Two Brains” legt het haarscherp uit, kijk maar mee:

Het bericht Het verschil tussen mannen en vrouwen [video] verscheen eerst op .

Vroeger zei mijn moeder herhaaldelijk: “kijken doe je met je ogen” en meestal nog daar achteraan: “en niet met je handen!” Als braaf meisje trok ik dan natuurlijk onmiddellijk mijn handen terug van welk aantrekkelijk voorwerp ik dan ook in de winkel nader wilde onderzoeken. De grap is echter dat je helemaal niet “met je ogen” kijkt……

Natuurlijk zijn je ogen een onmisbaar instrument om te kunnen kijken, maar het echte zien gebeurt in je hersenen, waar de signalen die via je ogen, het netvlies en de oogzenuw de hersencellen bereiken, een logisch beeld doorgeven aan je bewustzijn. En dit prachtige proces, wat de meesten van ons grotendeels onbewust de hele dag doen, wordt door Sony nagebootst om met een gebruiksvriendelijke handycam zelf dezelfde 3D beelden vast te kunnen leggen als je de hele dag ziet. Maar wat voegt dit nu werkelijk toe?

 Onze hersenen interpreteerden mens en omgeving vanuit een context die we kennen. Ik dacht zelfs te weten wat de kleur was van de jurk die de koningin droeg op 30 april, hoewel een dag later in de krant vaak bleek dat ik het niet helemaal bij het juiste eind had. En daar zat nu juist de beperking van zwart-wit. Als er geen referentie is, geen context, m.a.w. als je niet kunt weten wat de echte kleuren zijn, zullen je hersenen een invulling geven. Dat is natuurlijk niet erg, een film wordt er niet minder spannend of boeiend door, maar wat nu wanneer je uit wilt leggen hoe prachtig de kleuren waren op de Azoren en je hebt alleen maar een zwart-wit foto?

Hoeveel woorden heb je tot je beschikking om precies die kleur blauw (of was het groen) van de zee uit te leggen? En hoe leg je uit welke schakeringen rood er in de rozen zaten die je op je eindexamen kreeg. En welke kleur de ogen van je grootmoeder hadden, wanneer je alleen maar een zwart-wit kiekje van haar hebt. En die informatie kunnen we vasthouden en delen sinds er kleurenfotografie bestaat.

Ik heb op de Azoren het genoegen gehad om met de Full HD 3D Camcorder (Sony, modelnummer HDR-TD10) te mogen experimenteren. En daarbij bleek dat -indien het budget het toelaat- het voor iedereen mogelijk is om alles wat je vast wilt leggen, in 3D te filmen of te fotograferen. Je hoeft er geen cursus voor te volgen of handleiding voor te openen, deze camera is zo logisch en intuïtief dat je er meteen mee aan de slag kunt. Zelf vind ik deze mogelijkheid om (toekomstige) herinneringen levensecht vast te kunnen leggen een zeer waardevolle ontwikkeling.

Klik hier voor het verslag van deze Azoren-reis >>>>

Het bericht Kijken doe je met je hersenen verscheen eerst op .