Pubers, jullie hebben er vast zelf of in je naaste omgeving wel ervaring mee! Wij inmiddels ook. Onze eigenwijze puberdochter is inmiddels dan ook echt in het pubergebeuren terecht gekomen. Nukkig, dwars, af en toe brutaal en worstelend met gevoelens.

Met dwarse brutale buien kan ik niet zo goed omgaan. Hoewel, ik begrijp heel goed waar ze dan doorheen gaat maar weiger dat altijd te accepteren, dit in tegenstelling tot mijn lieve echtgenote. Nee, ik ga er dwars tegenin en vraag haar in ieder geval niet zo brutaal te doen.

Met donder en bliksem leven we dan korte tijd met elkaar. Gelukkig heeft ze net zo’n karakter als ik en is ze ook snel weer vergeten. Net zo’n karakter hoor ik jullie zeggen, in alle opzichten? Eerlijk? Ik ben nooit dwars, altijd evenwichtig en nooit chagrijnig, dat jullie het maar even weten

Neem het voornemen van mijn lieve echtgenote haar mooie haar te gaan voorzien van diverse opvallende kleurtjes. Pubers hebben nog iets gemeen en dat is dat ze zich gaan schamen voor hun ouders. Het huis is te klein bij de gedachte dat de haren van haar moeder anders gekleurd zullen zijn.

Op het moment dat ik deze blog tik, zit ze bij de kapper en wacht ik op het moment dat ze thuis komt, ik ga dan gniffelend in een hoekje van de bank zitten en luister naar mijn puberdochter.

Maar bovenal is ze een heerlijke puberdochter. Ze ontwikkelt zich fantastisch en zet heel grote stappen op weg naar een beetje volwassenheid. Laat die intensiteit maar blijven, ik weet zeker dat ze over een aantal jaren met zeer stevige voeten op deze aarde staat!

Voor persoonlijke, blogs van Trotse Moeders, klik hier >>>>

Voor andere persoonlijke blogs van Trotse Vaders, klik hier >>>>

Het bericht Pubers….. [persoonlijke blog] verscheen eerst op .

Tegelijkertijd weet ik ook dat er op die dag een moment komt dat ik naar haar kamer ga, bij haar ga zitten, we nog wat bekvechten maar daarna mooie gesprekken voeren. Ik kom dan met, in haar ogen, zogenaamd eigenwijze woorden en bespiegelingen maar ik weet, ze herpakt zichzelf. Daarna is het voorbij, gaat de muts af en ziet ze de zon weer schijnen. Volgens mij het typische pubergevoel.

We hebben een schat van een puberdochter. Ze weet wat ze wil en is een groot voorstander van rechtvaardigheid. Dat werd maar weer eens bevestigd tijdens de eerste oudergesprekken op haar nieuwe school. In het team was besproken dat ze zeer gedreven is, perfectionistisch maar bovenal gaat voor eerlijkheid. Ik zat daar met trots mensen, niet te geloven. Dat stukje opvoeding lijkt nu dus al geslaagd.

Bovenal is het een zeer behulpzaam en lief kind. Het is niet makkelijk te leven met een bijna blinde vader die toch wel eens geholpen moet worden. Of bij het plaatsen van iets op internet, of bij het zoeken naar iets of om iets voor te lezen. Van jongs af aan weten onze dochters niet beter. Ook onze kleine blonde prinses is zeer behulpzaam, maar nog jong. Onze eigenwijze puberdochter leeft al vier jaar langer met me en dat zie je. Leven met een vader die een lastige handicap heeft is niet makkelijk, veel kan niet zoals anderen dat doen maar toch komt er veel voor in de plaats !!

Nee, ik ben trots op onze eigenwijze puberdochter, dat kan niet vaak genoeg gezegd.

Deze week ineens verrassend nieuws van mijn werk. Door mijn handicap kon ik mijn huidige functie niet langer uitvoeren. Al 3,5 jaar wordt er voor mij gezocht naar een passende functie. Dat is tot nu toe kennelijk erg moeilijk gebleken. Maar ineens is er perspectief vanaf februari/maart, volgende keer meer daarover en in relatie daarmee ook meer over waar ik dan zoal in beperkt ben.

Lees hier de andere blogs van Frank >>>>

Het bericht Eigenwijze puberdochter [blog] verscheen eerst op .