Recensie
Bevroren dromen is een bijzonder boek. Het is niet eenvoudig uit te leggen waarom: het verhaal kan eenvoudig verteld worden, maar er zit veel meer in dan alleen het verhaal. Alleen al de zinnen maken het boek de moeite waard om te lezen: zo mooi en vol van prachtig beschreven details.

Ook de verschillende personages, met name de mensen die de hoofdpersoon leert kennen in St Vincent zijn prachtig. Maar ook “Herman” en uiteraard David Winkler zelf, zijn bijzonder.

David Winkler, in Bevroren dromen voornamelijk “Winkler” genoemd, heeft dromen die soms uitkomen. Zijn vrouw Sandy had hij ook in een droom al gezien en er zijn meer dingen die kort of soms langer voordat ze gebeuren al in een droom verschijnen. Zo ook de dood van het dochtertje van hem en Sandy…

Winkler ziet in zijn droom hoe hij zijn dochter probeert te redden bij een overstroming en daar niet in slaagt. Het enige wat hij kan verzinnen om dit te voorkomen, is weggaan. Ver weg, naar de andere kant van de wereld.

Winkler bouwt daar een leven op, totaal anders dan het leven als “water-deskundige” in de Verenigde Staten. Hij blijft terugdenken en terugverlangen naar zijn gezin, maar Sandy heeft duidelijk te kennen gegeven niets meer met hem te maken te willen hebben. En hij is ervan overtuigd dat zijn dochtertje dood is.

Toch gaat hij op een gegeven moment terug. Hij weet immers niet zeker of zijn dochter overleden is, nu hij zelf niet degene was die haar niet kon redden. Het laatste stuk van het boek gaat over zijn terugkeer en wat Winkler dan doormaakt en meemaakt, maar dat moet je echt zelf lezen.

Voor dit boek moet je de tijd nemen, en rust hebben. Het is een boek waarin veel ‘beschreven’ wordt, waardoor je het niet snel “even” uit kunt lezen. Maar wanneer je de tijd neemt, is het echt een prachtig boek, met vele bespiegelingen en ook veel kennis over water in allerlei vormen.

Bevroren dromen – Anthony Doerr
Paperback, 432 pagina’s, uitgeverij The House of Books
Bestel dit boek hier >>>>

Het bericht Bevroren dromen – Anthony Doerr [recensie] verscheen eerst op .

Als je het licht niet kunt zien… Het is de titel van een wonderschoon boek over een blind meisje in de Tweede Wereldoorlog. Zelden zo ingespannen naar een boek geluisterd over de oorlog als met dit boek. Misschien raakt het me des te meer omdat het meisje leeft als blind geworden tienermeisje in die verschrikkelijke oorlog.

Het blijft toch een onderwerp dat dicht bij je ligt als je zelf ook nagenoeg blind bent. Over het boek wil ik verder niets vertellen, ga het alsjeblieft zelf lezen, het is een van de grootste parels van de afgelopen periode.

Ik prijs me gelukkig in een tijd te leven waarin technologie geen grenzen lijkt te kennen. Moest het meisje het nog doen met zeldzame boeken in braille, ik kan onderuit gelegen in de bank of zittend in de trein luisteren naar voorgelezen boeken via mijn iPhone of iPad, die ook nog eens spraaksoftware bevatten. Dat is voor de visueel gehandicapten onder ons een prima uitkomst.

Visueel gehandicapt zijn is niet leuk, het is simpelweg gewoon – mag ik even? – dikke shit! Ik mis veel, zie mijn prachtige dochters niet letterlijk opgroeien, kan niet samen met mijn echtgenote naar een goede film kijken en nooit eens even alleen op pad. In dat laatste geval heb ik naast mijn gezin natuurlijk Jackson, maar er zijn ook van die momenten dat je gewoon op de fiets zou willen stappen om kilometers ver in de omgeving te gaan fietsen.

Ook in werkkring is het niet altijd even leuk. Sterker nog, in mijn geval is het al jaren niet leuk. Natuurlijk, met een vaste aanstelling van inmiddels meer dan 21 jaar bij de overheid maak ik me geen zorgen, maar als je zoals ik een jaar of 5 geleden je werk niet meer kunt uitvoeren dan slik je wel even. Er is genoeg dat ik nog wel kan doen en de wil is er ook absoluut om dat voor mij goed te regelen, maar dan komt de volgende fase. Waar en hoe gaan we dat regelen? In die fase zit ik nog steeds, al doe ik wel verschillende klussen. Het komt goed, dat weet ik, maar wanneer?

Het is dus niet fijn om bijna blind te zijn. Maar ineens, sta je weer met beide voetjes op de grond. Wanneer je verhalen leest over visueel gehandicapten die nog veel schrijnender zijn, wanneer je leest hoe men de wanhoop nabij is of wanneer je, in soms heel kleine dingen als het lezen van een boek, je realiseert hoe goed je het eigenlijk hebt en wat je eigenlijk allemaal wel hebt.

Ik heb een fantastische echtgenote, twee lieve dochters, een hond die me overal naar toe brengt en zoveel meer! Ik ben gelukkig met af en toe een traan ……

Voor meer, persoonlijke, blogs van Frank, klik hier >>>>

Voor de recensie van het boek Als je het licht niet kunt zien, klik hier >>>>

Als je het licht niet kunt zien – Anthony Doerr
Roman, paperback / ebook, 544 pagina’s, The House of Books
Bestel dit boek (paperback) hier >>>>

Het bericht Als je het licht niet kunt zien [persoonlijke blog] verscheen eerst op .