Het Instituut voor Nederlandse Lexicologie heeft ook dit jaar weer een verkiezing gehouden om achter “Het Stomste Woord van het Jaar” te komen. Voorafgaande jaren wonnen woorden als “oudjes” en “kids” de titel “Stomste Woord van het Jaar”, dis jaar was het de beurt aan “me” als in “me vader”, “me computer” etc. 

Zelf heb ik niet gestemd, maar ik kan me wel vinden in deze uitslag. Met name op Sociale Media zie je dit verkeerde gebruik van het woord “me” er veel voorbij komen, met name in teksten die door kinderen en jongeren geschreven worden.

Ruim 25.000 Nederlanders en Vlamingen zijn kennelijk ook niet zo gecharmeerd van het gebruik van het woordje “me” als bezittelijk voornaamwoord. Met 30% van de stemmen is “me” het Stomste Woord van 2015.

Hopelijk gaan alle mensen die het woord “me” verkeerd gebruiken, nu over op “mijn” wanneer er een bezittelijk voornaamwoord gebruikt moet worden: mijn vader, mijn computer… dan is mijn dag weer goed!

De complete top 10 van Stomste Woorden van 2015:

1. me (i.p.v. ‘mijn’) als bezittelijk voornaamwoord (30%)
2. diervriendelijke vlees (20%)
3. plezierjacht (12%)
4. participatiesamenleving (7%)
5. papadag (7%)
6. mensenmens (6%)
7. dagdagelijks (5%)
8. zeg maar (5%)
9. chillen (4%)
10. selfie (4%)

Het bericht De Stomste Woorden van 2015 – top 10 verscheen eerst op .

Zelf zou ik willen pleiten voor het leren van een programmeer-taal. Net zoals men in deze tijd niet goed zonder kennis van de Engelse taal kan, is leren programmeren voor kinderen een basis-vaardigheid waar ze waarschijnlijk meer profijt van zullen hebben dan van het leren van een taal als Chinees of Grieks.

Programmeertalen zijn universele talen en het aanleren ervan doet een beroep op logisch denkvermogen. In het dagelijks leven wordt er ongemerkt al veel gebruik gemaakt van programmeren. Denk maar eens aan het instellen van een wekker of een magnetron!

Kinderen nemen kennis makkelijker tot zich wanneer ze jong zijn en leggen daarmee een basis voor het uitbreiden van die kennis op latere leeftijd. En voor kinderen zijn enorm veel leuke producten om te leren programmeren, zoals boeken, apps en speelgoed.

Dat het leren programmeren met de juiste tools tot enthousiasme bij kinderen kan leiden, is goed te zien in onderstaande video, waarin mijn kinderen het kleine broertje van de Meccanoid G15 KS uitpakken (de grotere Meccanoid is verkozen tot Speelgoed van het Jaar 2015)

Het bericht Waarom kinderen zouden moeten leren programmeren. verscheen eerst op .

Er is al een heleboel gebeurd in het programmeren van computers om onze taal steeds beter te begrijpen. De regels van de semantiek worden zo goed mogelijk ingegeven in de steeds verbeterde software. Een goed voorbeeld van hoe dichtbij de menselijke taal een computer kan komen, is de prestatie van supercomputer Watson bij het spelletje Jeopardy!

Waar het om draait is context. De betekenis van een woord blijkt veelal uit de context (waardoor je Duitse en Franse boeken kan lezen zonder woordenboek er naast, zonder dat je alle woorden letterlijk kunt vertalen). Bij een computer werkt het net zo, alleen moet je dan wel bijzonder veel context ingeven, want een computer moet het met de feitelijke context doen en kan niet zo veel met bijvoorbeeld waar een boek over gaat, wat wij ons tijdens het lezen wel bewust zijn.

Baby’s leren woorden wel in context omdat ze deze horen in de omgeving waarin ze passen. Zo weten ze ongemerkt onderscheid te maken tussen de verschillende betekenissen die woorden kunnen hebben. Razend knap, een computer doet het je baby niet na!

Linguistisch onderzoekster Katrin Erk heeft een nieuwe methode ontwikkeld om woorden in een “high-dimensional space” te visualiseren en de steeds krachtigere supercomputers maken het mogelijk om dit model uit te werken.

Erk: “An intuition for me was that you could visualize the different meanings of a word as points in space. You could think of them as sometimes far apart, like a battery charge and criminal charges, and sometimes close together, like criminal charges and accusations (“the newspaper published charges…”). The meaning of a word in a particular context is a point in this space. Then we don’t have to say how many senses a word has. Instead we say: ‘This use of the word is close to this usage in another sentence, but far away from the third use.”

Hier nog een duidelijk filmpje van Katrin Erk waarin ze zelf haar onderzoek duidelijk uitlegt en waarin je ook ziet dat dit proces bij een baby vanzelf gaat:

Het bericht Mijn computer begrijpt me niet… verscheen eerst op .