Ons vakantiehuis bevindt zich dus op het landgoed van een Franse familie. Heel veel hectare grond met hun huis, ons vakantiehuis en nog een kleiner vakantiehuis verderop. Er lopen veel paarden rond, die meedoen aan races. Laatst heeft er eentje een wedstrijd in Parijs gewonnen.

Afijn, we zitten rustig een boekje te lezen (ik luisteren) en ineens horen we van rechts iets in galop aankomen. Klonk toch anders dan anders en dus keken we op. Vlak voor ons komt een paard in volle galop met een touw nog aan zich vast voorbij rennen. Eh, da’s niet goed dachten wij. Eerst Jackson naar binnen gedirigeerd, die keek ook al op.

Wat bleek? Het paard, een veulen, was losgekomen bij het begeleiden naar de stal. Ergens in het bos naast het landgoed is hij snel teruggevonden. Alle paarden waren in opstand en luid aan het hinniken toen het veulen terugkwam, begeleid door degene die dat ook had moeten doen naar de stal. Ik bedacht me nog even, je zou maar net komen aanrijden met je auto of met je hond op dat pad lopen … Is het geen terrorist, is het een paard!

Onze vakantie is heerlijk.
We doen niet veel, bezoeken het strand, een stadje of wandelen wat door een stadje. Met de Yahtzee competitie gaat het ook goed. We zitten ergens in de 1600 met onze punten. Wie er voorstaat, geen idee, dat verandert met de dag.

Via ons mobiele abonnementje proberen we de ontwikkelingen op de Olympische Spelen bij te houden. Wat deed Yuri van Gelder die nacht toch allemaal? Tja, het zal niet slim zijn geweest, maar om daar nu een sporter voor naar huis te sturen. Ik heb toch het gevoel dat de andere sporters toch een beetje van slag zijn geraakt.

Ik heb ook wel een mening over Daphne Schippers en haar niet geslaagde 100 meter. Dat kan gebeuren, helemaal niet erg. Maar, dan met vage verklaringen komen die vol geheimzinnigheid zitten, dat vind ik toch wel een beetje een zwaktebod. Als er echt iets was, sta je sterker door dan niet mee te doen of gewoon keihard te zeggen wat er aan de hand is.

Ook probeer ik PEC Zwolle te volgen, maar dat had ik beter niet kunnen doen. De eerste twee wedstrijden waren niet goed. Zaterdag ben ik er voor het eerst live bij op de #blindentribune. Ik ben erg benieuwd hoe dat zal gaan en vertel jullie er alles over in het volgende blog.

Voorlopig zitten wij nog even te genieten. Doen we nog een paar leuke dingen en proberen we het record Yahtzee spelen en lezen nog wat te breken. Voor mij is het nu nog een week en dan weer aan het werk. De rest van het gezin heeft nog een week langer …

Voor persoonlijke blogs van Trotse Moeders, klik hier >>>>

Voor andere persoonlijke blogs van Trotse Vaders, klik hier >>>>

Het bericht Op hol geslagen… [persoonlijke blog] verscheen eerst op .

En daar zit je dan, met je hond op een bankje in Lisieux, ergens in Normandië, middenin een winkelstraat. Je echtgenote en kinderen zijn vrouwendingen aan het doen en bevinden zich in een winkel vol lippenstiften, oogschaduws en meer van dat soort snuisterijen.

Even besefte ik me dat ik onwillekeurig met mijn slechte ogen naar de dichtstbijzijnde ingang van een winkel zocht. Want, er zou hier maar een psychische gek of terrorist (wat is het verschil?) de winkelstraat inkomen. Je doet het toch, ook al wil je het liever niet. Heb later toch maar even met mijn gezin overleg gehad, dat in zo’n situatie ze niet om mij moeten denken maar vooral zelf ook dekking moeten zoeken.

Tot zover de serieuze toon van dit blog …

Normandië, we komen er al tien jaar en al evenzoveel jaren op dezelfde plaats. Een fantastisch huis op het landgoed van lieve Franse mensen. Ze zijn beide over de zeventig, maar nog kwiek en enorm bij de tijd. Het voelt echt als thuiskomen, alsof het een beetje van ons is. Een huis dat ingericht is met allemaal spullen van de rommelmarkt, maar wel allemaal goed, schoon en degelijk. Het is een hobby van de eigenaresse. Thuis zou ik er niet aan moeten denken. Maar hier is het mooi, omdat het er bij hoort.

We doen tot nu toe zeer weinig. Waarom zouden we ook? De kinderen vermaken zich met lezen, knutselen en we doen veel spelletjes. Zo ben ik gestart met een heuse Yahtzee competitie. Iedere dag minstens twee potjes en dan aan het einde van de vakantie alles bij elkaar optellen. Natuurlijk zie ik niet wat ik gooi en dus vertellen mijn kinderen me dat. Nee, ze zijn eerlijk en neppen me niet. Zo kan ik toch spelletjes met ze doen.

Natuurlijk gaan we ook nog wel op pad. Het strand, mooie stadjes en naar een oorlogsmuseum. Jackson vermaakt zich ook prima, is veel op ontdekkingstocht al mag hij niet heel ver weg. De eigenaren hebben twee honden en Jackson had het met een aan de stok had vorig jaar, tien minuten voor we vertrokken. De strijdbijl lijkt begraven, maar we blijven voorzichtig.

Dan nog een dingetje. Moderne mensen als wij vinden het erg lastig om verstoken te blijven van nieuws en in mijn geval twitter, Facebook en het weer. Daarom allemaal een abonnementje om toch via de telefoon te kunnen meedraaien in de maatschappij, stel je voor dat je iets mist …

In het huisje is geen wifi of internet, niet verkrijgbaar op de rommelmarkt denk ik. Verder zijn er ongeveer vier Franse tv-zenders en dus staat dat ding niet aan. Er is geen verbinding in het huisje, maar als je buiten wat met je telefoon rondloopt, vang je signalen op. Daardoor kon ik de eerste wedstrijd van PEC Zwolle volgen en sta ik in contact met mijn voetbalvrienden. Tja, een beetje terug gaan in de tijd is prima maar niet op ieder vlak …

We hebben nog twee weken en dus volgende week weer een blog over onze belevenissen …

Voor persoonlijke blogs van Trotse Moeders, klik hier >>>>

Voor andere persoonlijke blogs van Trotse Vaders, klik hier >>>>

Het bericht Rust… [persoonlijke blog] verscheen eerst op .