De doorgewinterde misdaadverslaggever Pieter Volmer is in gedachten verzonken onderweg naar een sollicitatiegesprek voor een nieuw tv-programma dat zijn carrière tot grote hoogte kan brengen. In een moment van onoplettendheid rijdt hij een vrouw dood.

In blinde paniek neemt hij een verstrekkend besluit. Hij verbergt het lichaam. Kort daarop blijkt dat de dode vrouw Evi de Leeuw is, producent van het tv-programma. Tot overmaat van ramp blijken er getuigen te zijn die denken munt te kunnen slaan uit zijn onbezonnen actie…

Recensie
Geen weg terug is de derde thriller van Edward Hendriks en voor mij de eerste van hem die ik las. En ik vond hem erg goed!

Het boek is opgebouwd in een heleboel hoofdstukken waarbij de datum en tijd aangegeven staan. Daardoor heb je goed door wat er voorafgaande aan de ‘overrijding’ en vooral wat er daarna gebeurt.

Er worden verschillende invalshoeken gekozen, verschillende mensen worden gevolgd, waardoor je als lezer een completer beeld hebt dan de hoofdpersonen in het boek. Dit maakt het extra spannend!

Er wordt ook teruggeblikt op een heftige gebeurtenis 14 jaar eerder, die niet los te zien is van de keuzes die in het heden gemaakt worden. Het klinkt misschien ingewikkeld, maar dat is het niet. Het boek is heel logisch verteld en iedere keer krijg je als lezer een nieuw stukje informatie waardoor je zelf mee blijft denken.

De schrijfstijl is prettig en dusdanig goed dat je wel door wilt lezen. Want hoe zit het nu eigenlijk? Op wie hebben de “slechteriken” het nu eigenlijk gemunt. En waarom doen de mensen in het boek hetgeen ze doen?

Wat mij betreft echt een aanrader voor de zomeravonden die er aankomen. Lekker lang lezen in een onderhoudend en spannend boek. Ik ga ook de eerder verschenen boeken van Edward Hendriks aanschaffen!

Geen weg terug – Edward Hendriks
Paperback, 256 pagina’s, uitgeverij De Fontein
Bestel dit boek hier >>>>

Het bericht Geen weg terug [recensie] verscheen eerst op .

Tegelijk wordt een bizar spoor van moorden getrokken door Brussel en Parijs. Telkens vinden de speurders bij het slachtoffer hetzelfde briefje: ‘Ceci n’est pas un suicide’…

Recensie
Laat ik beginnen om te zeggen dat ik De zaak Magritte een erg goede boek vond. Het lijkt me niet eenvoudig, de opdracht krijgen om vanwege het Margritte-jaar een boek te schrijven, maar Toni Coppers heeft zich meer dan goed van zijn taak gekweten.

Coppers heeft een misdaadroman geschreven die niet alleen spannend is, maar waarin ook mooie verwijzingen naar Magritte staan en waarin een overtuigende rol is weggelegd voor een rechercheur die gebroken is van verdriet en waarvoor De zaak Magritte oplossen ook een persoonlijke oplossing kan worden.

René Magritte is een Belgisch surrealistisch kunstschilder die dit jaar precies 50 jaar geleden, op 15 augustus 1967 is overleden. Een goede reden om deze schilder, waarvan iedereen zeker een aantal werken kent, te herdenken met allerlei activiteiten. Neem maar eens een kijkje op deze website van WPG.

Het boek De zaak Magritte is ook een van deze activiteiten, speciaal vanwege het Magritte-jaar. Er komt zeker ook informatie over de schilder en zijn schilderijen in voor, maar kennis van kunst of van René Magritte is niet nodig om dit boek te lezen. Alles wordt duidelijk uitgelegd, zo duidelijk dat je de schilderijen voor je kunt zien, wanneer het er over gaat.

Ceci n’est pas une pipe, is een van de bekendere schilderijen van Magritte. Een schilderij waarop een pijp geschilderd staat en waar onder staat: “dit is geen pijp”. Magritte maakt dat je anders naar de werkelijkheid gaat kijken. Het is geen pijp, want je kunt hem niet stoppen en je kunt hem niet roken. Maar wanneer je aan iemand vraagt wat er op het schilderij staat, zullen de meeste zeggen: “een pijp”.

De moordenaar in het boek, laat bij zijn slachtoffers een briefjes achter met de woorden “ceci n’est pas un suicide“, dit is geen zelfmoord. En dat blijkt ook wel. Maar wat hebben de slachtoffers met elkaar te maken? En wat maakt dat de verdachte, een ontsnapt “hulpje” van een criminele bende, ineens is gaan moorden?

Ondertussen leven we mee met Alex Berger, die twee jaar geleden zijn vrouw bij de gruwelijke aanslagen in Parijs verloren is. Hij verhoorde de verdachte van deze moorden, anders was hij bij zijn vrouw in Parijs geweest, en hij neemt het de verdachte nog steeds kwalijk dat hij door dat verhoor zijn vrouw niet heeft kunnen beschermen. Achter de verdachte aan zitten, is voor hem dus ook persoonlijk.

Het lijden van Berger, is erg goed beschreven en blijft erg geloofwaardig. Geen plotse omslag omdat hij ineens bij een zaak gehaald wordt, geen openbaring omdat hij ineens weer een ‘leven’ krijgt. En ook het einde van het boek, wat gelukkig anders was dan ik vreesde, is geloofwaardig en dat maakt dat De zaak Magritte in mijn rijtje van favorieten thuis hoort: een absolute aanrader!

De zaak Magritte – Toni Coppers
Paperback, 288 pagina’s, uitgeverij Manteau
Bestel dit boek hier >>>>

Het bericht De zaak Magritte – misdaadroman van Toni Coppers [recensie] verscheen eerst op .

Nadat in haar woning een getuige op gruwelijke wijze is vermoord, en haar man en kinderen in allerijl in veiligheid moeten worden gebracht, blijft de dreiging voor officier van justitie Sylvia van Maele en haar gezin onverminderd voortduren. Als niet lang daarna een rechercheur omkomt tijdens een aanslag, besluit het rechercheteam het recht in eigen hand te nemen en buiten alle regels en wetten om de strijd aan te gaan met de daders.

Wanneer die langzaam beseffen dat het team illegaal en op eigen houtje opereert, besluiten ze keihard de confrontatie aan te gaan en is er geen weg meer terug. Is het team te ver gegaan in hun zoektocht naar gerechtigheid en wraak?

Recensie
Ik kende de naam Simon de Waal eigenlijk alleen van de nieuwe Baantjer-boeken die verschijnen, maar zag in een persbericht dat hij ook andere boeken heeft geschreven. Nemesis is de meest recente. Echt een boek wat ik even heb laten liggen, in het zicht, omdat het me echt een boek leek voor in de zon, op een rustige dag.

En toen was het zover: mijn gezin vond dat ik echt even een dagje rust moest nemen, dus nadat ik ’s morgens de noodzakelijke dingen voor mijn werk had afgerond, ging ik lekker in de tuin zitten met Nemesis, om het vervolgens in één adem uit te lezen.

Vanaf het begin zit je in het verhaal. Het boek is ingedeeld in een aantal delen die allemaal voorafgegaan worden door een citaat. Die citaten zijn perfect gekozen, want ze geven goed de weg weer die het team waar het verhaal over gaat, volgt, en de sfeer waarin ze zich bevinden, de keuzes die ze maken en de verandering van instelling ten opzichte van goed en fout.

Het woord Nemesis betekent wraak. Nemesis is in de Griekse mythologie zelfs de Godin van de wraak. En wraak is waar officier van justitie Sylvia en haar team van rechercheurs op uit is, nadat er heftige gebeurtenissen plaatsvinden die het team hard raken. Onder het oog van Sylvia wordt in haar eigen huis een getuige vermoord.

Wanneer mensen van haar team naar het huis van een andere getuige gaan, is er enorme ontploffing waarbij één rechercheur gedood wordt en een andere ernstig gewond raakt, en niet alleen lichamelijk.

Duidelijk is meteen dat de topcrimineel Martin Guzman er achter zit. De vermoorde getuigen zouden verklaringen over hem afleggen. Maar om deze crimineel te pakken te krijgen is bewijs nodig en dat is met de aanslagen verdwenen. Sylvia en haar team worden ook van de geheime operatie af gehaald, vanwege hun persoonlijke betrokkenheid, maar willen de zaak niet laten rusten en besluiten, samen met een ex-collega, onder de naam Nemesis, zelf op onderzoek uit te gaan.

Ondertussen zit Guzman ook niet stil en laat hij sporen wissen, onder meer door kleinere criminelen die voor hem werken, uit de weg te ruimen. Het lijkt erop dat Nemesis de grenzen over wat wel en niet kan om een topcrimineel te stoppen, steeds verder verlegt….

Uiteraard ga ik over de rest van het boek niets prijsgeven. Het enige wat ik nog wil zeggen is: “Gewoon lezen dit boek, het is goed geschreven, erg spannend en een absolute aanrader, niet alleen voor vakantiedagen (hoewel het aan te raden is om voldoende tijd te hebben om het in één keer uit te lezen….)” Zie ook onderstaand proces-verbaal

Nemesis – Simon de Waal
Paperback, 267 pagina’s, uitgeverij Lebowski
Bestel dit boek hier >>>>

Het bericht Nemesis- Simon de Waal [recensie] verscheen eerst op .