Tegelijk wordt een bizar spoor van moorden getrokken door Brussel en Parijs. Telkens vinden de speurders bij het slachtoffer hetzelfde briefje: ‘Ceci n’est pas un suicide’…

Recensie
Laat ik beginnen om te zeggen dat ik De zaak Magritte een erg goede boek vond. Het lijkt me niet eenvoudig, de opdracht krijgen om vanwege het Margritte-jaar een boek te schrijven, maar Toni Coppers heeft zich meer dan goed van zijn taak gekweten.

Coppers heeft een misdaadroman geschreven die niet alleen spannend is, maar waarin ook mooie verwijzingen naar Magritte staan en waarin een overtuigende rol is weggelegd voor een rechercheur die gebroken is van verdriet en waarvoor De zaak Magritte oplossen ook een persoonlijke oplossing kan worden.

René Magritte is een Belgisch surrealistisch kunstschilder die dit jaar precies 50 jaar geleden, op 15 augustus 1967 is overleden. Een goede reden om deze schilder, waarvan iedereen zeker een aantal werken kent, te herdenken met allerlei activiteiten. Neem maar eens een kijkje op deze website van WPG.

Het boek De zaak Magritte is ook een van deze activiteiten, speciaal vanwege het Magritte-jaar. Er komt zeker ook informatie over de schilder en zijn schilderijen in voor, maar kennis van kunst of van René Magritte is niet nodig om dit boek te lezen. Alles wordt duidelijk uitgelegd, zo duidelijk dat je de schilderijen voor je kunt zien, wanneer het er over gaat.

Ceci n’est pas une pipe, is een van de bekendere schilderijen van Magritte. Een schilderij waarop een pijp geschilderd staat en waar onder staat: “dit is geen pijp”. Magritte maakt dat je anders naar de werkelijkheid gaat kijken. Het is geen pijp, want je kunt hem niet stoppen en je kunt hem niet roken. Maar wanneer je aan iemand vraagt wat er op het schilderij staat, zullen de meeste zeggen: “een pijp”.

De moordenaar in het boek, laat bij zijn slachtoffers een briefjes achter met de woorden “ceci n’est pas un suicide“, dit is geen zelfmoord. En dat blijkt ook wel. Maar wat hebben de slachtoffers met elkaar te maken? En wat maakt dat de verdachte, een ontsnapt “hulpje” van een criminele bende, ineens is gaan moorden?

Ondertussen leven we mee met Alex Berger, die twee jaar geleden zijn vrouw bij de gruwelijke aanslagen in Parijs verloren is. Hij verhoorde de verdachte van deze moorden, anders was hij bij zijn vrouw in Parijs geweest, en hij neemt het de verdachte nog steeds kwalijk dat hij door dat verhoor zijn vrouw niet heeft kunnen beschermen. Achter de verdachte aan zitten, is voor hem dus ook persoonlijk.

Het lijden van Berger, is erg goed beschreven en blijft erg geloofwaardig. Geen plotse omslag omdat hij ineens bij een zaak gehaald wordt, geen openbaring omdat hij ineens weer een ‘leven’ krijgt. En ook het einde van het boek, wat gelukkig anders was dan ik vreesde, is geloofwaardig en dat maakt dat De zaak Magritte in mijn rijtje van favorieten thuis hoort: een absolute aanrader!

De zaak Magritte – Toni Coppers
Paperback, 288 pagina’s, uitgeverij Manteau
Bestel dit boek hier >>>>

Het bericht De zaak Magritte – misdaadroman van Toni Coppers [recensie] verscheen eerst op .

Carlo zag zichzelf nooit als vader. Maar als hij zijn vriendin Lisette steeds ongelukkiger ziet worden door haar niet vervulde kinderwens, gaat hij schoorvoetend overstag. Het resultaat blijft echter uit. Lisette stelt voor hulp te zoeken. Zo komen ze terecht in een mallemolen van medische onderzoeken, hormoonbehandelingen en ivf-pogingen.

Carlo Groot biedt een uniek, mannelijk perspectief op ivf. Zijn rauwe verdriet wordt afgewisseld met humoristische anekdotes vol zelfspot. Dit maakt Izar tot een onvergetelijk boek over wachtweken en werkstress, over onverwacht geluk en ongekend verdriet, over hormoonspiegels en aftrekkamertjes.

Recensie
Mijn vriendin heeft het boek Izar gelezen en moest een aantal keer huilen. Ze zei dat ik het ook moest lezen. Ik begrijp waarom. Ook wij hebben een heel traject achter de rug. Een traject met allerlei soorten behandelingen om zwanger te worden. En ook wij hebben te maken gehad met veel verdriet. Met verlies.

Maar uiteindelijk is het bij ons goed gekomen. En voor mij is dat iets waar ik iedere dag dankbaar voor ben. Ik geniet. Mijn vriendin heeft nog vaak verdriet. Om wat er niet is, of niet meer is. Wij hebben het hele traject anders beleefd en door dit boek kwamen we er achter dat we ook nu ons ouderschap anders beleven. Dat was goed om te weten, want als we iets geleerd hebben van al die jaren is dat je met elkaar moet blijven praten. Want anders raak je ook elkaar kwijt.

In het boek Izar maakt Carlo mee dat zijn vriendin een hele grote kinderwens heeft. Hij deelt die niet, maar ‘gunt’ haar wel een kind. Zo is het bij ons ook begonnen!

Zwanger worden blijft uit en uiteindelijk belandt het stel in de medische molen (net zoals wij). Heel herkenbaar waar Carlo Groot allemaal doorheen gaat!

En dan wordt de kinderwens steeds meer iets van samen. En ook dat herken ik. Op een gegeven moment zit je er zo helemaal in, dat je zelf ook steeds meer verlangt naar een kind. Wij hebben geluk gehad. Carlo en Lisette niet en dat is echt heel verdrietig om te lezen.

Toch is Izar geen ‘zielig’ boek, maar een heel reëel verhaal, over twee gewone mensen die meemaken wat veel mensen meemaken en die er op hun eigen manier mee om gaan. En die manier is erg krachtig, erg knap. En erg indrukwekkend om te lezen.

Izar – Carlo Groot
Paperback, pagina’s, uitgeverij Podium
Bestel dit boek hier >>>>

Het bericht Izar verscheen eerst op .

Maak kennis met de elfjarige Riley die met haar familie verhuist van een klein dorpje naar de grote stad San Francisco. Riley laat zich, net als iedereen, leiden door haar emoties: Plezier, Angst, Woede, Afkeer en Verdriet. De emoties wonen in het Hoofdkwartier, de commandoruimte in Riley’s hoofd, waar ze haar van advies voorzien bij de dagelijkse dingen.

Riley en haar emoties hebben moeite om zich aan te passen aan het nieuwe leven in San Francisco, wat leidt tot opschudding in het Hoofdkwartier. Hoewel Plezier, Riley’s belangrijkste emotie, haar best doet om alles positief te houden, ruziën de emoties over hoe ze het beste kunnen omgaan met een nieuwe stad, een nieuw huis en een nieuwe school.

Recensie
Ik had deze film niet in de bioscoop gezien. Mijn tweeling wel, en hun mening kun je hier lezen >>>>

Voor mij was het samen bekijken van de BluRay van Binnenstebuiten de eerste kennismaking en ik was erg onder de indruk. Alleen al het idee om op deze manier een film te maken, briljant!

In de film zien we een meisje wat in haar jeugd als voornaamste emotie Plezier heeft. Op die manier kan ze een heleboel opbouwen, “steden” waarin op een stabiele manier ervaringen kunnen worden opgeslagen. Ze beschikt over een heleboel positieve kernherinneringen en het is leuk om de emoties in haar brein met elkaar te zien werken om een dag goed te laten verlopen.

Maar dan gaan zij en haar ouders verhuizen. Gecombineerd met een bijna-puber-leeftijd is dat een reden voor emoties als Angst, Woede, Afkeer en Verdriet om veel ruimte in te nemen, tot grote paniek van Plezier. We zien hoe het met Riley niet goed gaat en hoe, doordat de negatieve emoties overheersen, haar opgebouwde basis afbrokkelt.

In haar ‘hoofdkwartier’ gaat van alles mis en we volgen met name de wanhopige Plezier die er achter komt dat alle emoties belangrijk zijn en die op haar zoektocht naar geluk voor Riley ontdekt dat daar een ander, nieuw evenwicht voor nodig is.

Werkelijk schitterend gedaan. Deze film duurt ruim anderhalf uur, heeft meerdere lagen en is zeker de moeite van het meerdere malen kijken waard. Ik ben dus erg blij met deze BluRay, en schaar de Disney Pixar film Binnenstebuiten onder de Disney klassiekers!

Klik op onderstaande afbeelding om de BluRay versie van Binnenstebuiten te bestellen:
Klik op onderstaande afbeelding om de DVD versie van Binnenstebuiten te bestellen:

Het bericht Disney Pixar film Binnenstebuiten nu uit op DVD en Bluray [recensie] verscheen eerst op .