Van ‘zo erg is alcohol niet, mam’ tot ‘van zijn ouders mag het wel!’. Je hebt het als ouder vast allemaal gehoord. Heb jij ook pubers in huis en kan je wel wat tips gebruiken om het gesprek over alcohol aan te gaan? Hersenwetenschapper Erik Scherder en alcoholexpert bij Trimbos Ninette van Hasselt geven je in dit artikel 4 tips om het gesprek met je puber aan te gaan.

De invloed van alcohol op de hersenen

Over de invloed van alcohol op de hersenen is de afgelopen jaren veel meer bekend geworden. Hersenwetenschapper Erik Scherder: “De hersenen van pubers zijn nog volop in ontwikkeling. De puberteit kan een leeftijd zijn van onzekerheden en je niet altijd fijn voelen. Als je dan eenmaal ervaren hebt dat alcohol die vervelende gevoelens doet afnemen, wil je het de volgende keer heel graag weer. Geen nare gevoelens meer hebben, is heel belonend. Alleen heb je steeds méér alcohol nodig om dat belonende gevoel te bereiken. Je neemt dus nog een of meerdere extra glaasjes. Stoppen met alcohol wordt dan steeds moeilijker, omdat de ontwenning extra nare gevoelens met zich meebrengt. En het gevaarlijke is dat de rem op het drinken van alcohol bij pubers nog kan ontbreken. Daar ligt een belangrijke rol voor de ouders. De ouders zijn de rem. We willen allemaal onze kinderen een zo goed mogelijke start in het leven geven, toch?”

1. Grenzen stellen helpt
   Ninette van Hasselt, alcoholexpert bij het Trimbos Instituut: “De rem kan jij als ouder zijn door duidelijke grenzen te stellen en afspraken te maken over alcoholgebruik. Het is dan ook niet slim om je puber thuis een eerste keer alcohol te laten proeven. Ouders denken misschien ‘dan ben ik erbij om te kijken hoe mijn kind reageert’. Maar wat je dan eigenlijk doet, is de natuurlijke drempel weghalen om te gaan drinken. Hierdoor zullen ze ook eerder op andere plekken drinken. En drinken ze vaak meer.”
2. Creëer een goed moment
   Praten met je puber over alcohol is belangrijk, maar hoe doe je dat? Van Hasselt: “Iedere puber is natuurlijk anders. De kunst is om een goed moment te creëren waarop jouw kind zelf vertelt wat hem/haar/hen bezighoudt. Over alcohol, maar ook over andere dingen die mogelijk spelen. Bij mij werkt bijvoorbeeld een ritje in de auto naar de woonboulevard. Dat is net lang genoeg om even niks anders te hoeven en tot een gesprek te komen. En je zit naast elkaar en hoeft elkaar niet per se aan te kijken. Toon ook vooral interesse in waar je puber mee bezig is en wat hij met zijn of haar vrienden doet.”
3. Boos worden werkt vaak averechts
   Is het een keer misgegaan en komt je puber dronken thuis? Dan heb je al snel de neiging om boos te worden. “Laat je puber eerst de roes uitslapen en zeg dat jullie het er morgen over gaan hebben,” zegt Van Hasselt. “Probeer je kind vooral mee te nemen in waarom jij het belangrijk vindt. En leg uit dat je de grenzen stelt uit zorg voor je kind. Niet om vervelend te zijn. Denk samen na over manieren om te voorkomen dat het nog een keer mis gaat.”
4. Drink niet in het bijzijn van je kinderen
   “Als je drinkt waar je kinderen bij zijn, op verjaardagen en ’s avonds bij het eten, dan associëren zij alcohol al snel met gezelligheid. En dat begint al wanneer je kinderen klein zijn,” zegt Van Hasselt. Scherder vult aan: “Als je toch een drankje wil doen, dan kan je dat beter doen wanneer je kinderen op bed zijn. Al kan je het ook heel erg gezellig hebben met een glas water of iets anders!”

Het bericht Praten met je puber over alcohol: 4 tips van alcoholexperts  verscheen eerst op .

Producten van Apple zijn vaak erg populair bij jongeren. Scholieren gebruiken graag (en veelvuldig!) een smartphone en velen willen het een iPhone kopen. Soms kun je een wat ouder model doorschuiven naar je kind, van jezelf of van een oom of tante, maar soms moet je wel gaan kijken naar een nieuwe smartphone van Apple. En vanaf een bepaalde leeftijd, is het prettig wanneer jouw kind dat zelf (deels) leert bekostigen. Hoe je dat kunt aanpakken, lees je hier.

Stap 1 – een budget bepalen

Budgetten zijn heel persoonlijk. Wanneer jouw puber een bijbaantje heeft, heeft hij of zij al meer te besteden dan de meeste pubers die alleen zakgeld krijgen. Bespreek samen met jouw kind wat het budget voor de iPhone mag zijn. Wat moet hij of zij betalen van het geld wat er maandelijks binnenkomt? Draag jij als Trotse Vader ook bij aan de kosten voor een telefoon en/of een abonnement? Is er gespaard voor een eenmalige bijdrage voor het toestel? Hoeveel internet en belminuten worden er verwacht?

Dit klinkt als vrij veel werk, maar het maakt inzichtelijk voor jouw kind wat een nieuwe telefoon allemaal met zich meebrengt. Vaak blijven deze kosten voor het kind onzichtbaar, tot het ineens 18 jaar is en geacht wordt om zelfstandig te zijn… En dan is het handig wanneer het al geleerd heeft om bewuste keuzes te maken.

Stap 2 – een iPhone kiezen

Wanneer er meer zicht is op het budget, kun je samen gaan kijken naar welke iPhone daar goed bij past. Ook de goedkopere iPhones, instapmodellen, eerdere uitvoeringen, hebben vaak prima specificaties en kunnen voldoen aan de eisen die jouw puber aan een telefoon stelt. Wanneer hij of zij echt de zinnen gezet heeft op de allernieuwste iPhone kopen, dan hangt daar natuurlijk een ander prijskaartje aan.

Omdat je het budget al hebt bepaald, is het niet moeilijk om er een passend model bij te zoeken. En is dat niet wat jouw kind in gedachten had, dan kun je gaan onderhandelen. Misschien dat je maandelijks iets meer aan het abonnement wilt bijdragen wanneer jouw kind iedere maand de auto wast? Of is het een mogelijkheid dat jouw kind voor zijn of haar verjaardag een deel van de kosten van het toestel krijgt zodat de maandelijkse kosten lager worden?

Stap 3 – het totale plaatje

Wanneer je het budget bepaald hebt en een iPhone gekozen hebt, ben je eigenlijk klaar. Toch is het goed om dan nog even het totale plaatje te schetsen samen met je kind. Neem nog even door wat de voorwaarden voor het abonnement zijn, hoe groot de data-bundel is etc. En ga vooral nog even de financiële afspraken samen na. Vat het samen (je hebt deze iPhone gekozen met deze bundel, voor je verjaardag krijg je een bijdrage voor het toestel en ik betaal een x bedrag per maand voor het abonnement. Dat betekent dat jij iedere maand een y bedrag moet betalen en dat je twee keer per dag de hond uitlaat zonder te mopperen).

En dan genieten!

Wat zo mooi is wanneer jouw kind zelf een iPhone koopt (ook wanneer dat met financiële steun is), is dat het veel trotser zal zijn op het toestel. En waarschijnlijk ook voorzichtiger ermee om zal gaan!

Jouw kind zal niet de enige zijn die er van geniet, jij hebt alle redenen om trots te zijn op je kind die laat zien eigen keuzes te kunnen maken en de verantwoordelijkheid daarvoor te kunnen dragen. Een mooie stap in de richting naar volledige zelfstandigheid.

Het bericht Hoe help je je kind om zelf een iPhone te kopen? verscheen eerst op .

Heb jij er ook zo een thuis? Zo’n puber, met van die lange armen en lange benen? Zo’n puber, die vertederend lief is, maar oh zo stoer doet? Zo’n puber, die tussen kind en volwassen zit en zich soms groot, soms klein voelt?

Ik heb er zo eentje thuis en geniet enorm van hem. Maar wanneer ik hem vraag of hij een verlanglijstje wil maken voor sinterklaas, krijg ik de inmiddels bekende “mahaaam-blik” en de bijbehorende diepe zucht. Want puber wil heus wel cadeautjes, maar hij zou niet weten wat. Ja, games, die wil hij wel, maar voor speelgoed is hij te groot. Vindt hij. En ik vind dat hij ook nog een beetje kind is en ik weet dat er een heleboel te koop is waar hij nog erg blij mee zal zijn. Herkenbaar?

Bol.com heeft een prima oplossing hiervoor: de Cadeaumachine! Een online tool die erg eenvoudig werkt en waar je kind zelf een verlanglijstje op kan maken. Eerst naam, leeftijd en maximaal 5 interessegebieden invullen en de Cadeaumachine genereert een groot aantal suggesties voor cadeaus. Die kunnen uitgebreid bekeken worden wanneer er meer informatie nodig is, en aan het verlanglijstje worden toegevoegd.

Mijn zoon was erg enthousiast. Sommige suggesties werden meteen overgeslagen, anderen verdwenen in de verlanglijst. Uiteindelijk had hij zo’n 30 items, maar na een kritische blik werden er weer een heleboel verwijderd.

Gelukkig zijn er nog voldoende over voor Sinterklaas om – naast games- een aantal hele leuke cadeaus te kunnen geven op pakjesavond!

Om zelf een verlanglijstje te (laten) maken, klik hier >>>>

Het bericht Cadeaumachine, voor de puber die niet weet wat hij moet vragen aan Sinterklaas verscheen eerst op .

Een van de andere dingen die kennelijk bij deze leeftijd horen is het nogal nonchalant worden met bepaalde spullen. Het in een tas proppen van alles wat je mee wilt nemen, zonder er rekening mee te houden of het überhaupt in één tas past is een voorbeeld.

Een ander voorbeeld is het uittrappen van schoenen zonder de veters los te maken. Het subtiel wijzen op de veranderingen in pasvorm die schoenen bij een dergelijke behandeling doormaken, leidt weer tot “ma-haam” en dus was ik oprecht blij toen ik zag dat van het kwaliteitsmerk Braqeez (BQZ) een groot deel van de hun collectie kinderschoenen in de grotere maten ook voorzien is van klittenband.

Waar ik toen mijn kinderen klein waren, meestal koos voor veters (zodat ze niet steeds zelf hun schoenen uittrokken, bijvoorbeeld terwijl ze achterop de fiets zaten), kies ik vooral voor mijn oudste bewust voor schoenen met klittenband.

Pubers, en ook lieve pre-pubers, zoals mijn zoon, vinden het heerlijk wanneer dingen niet te ingewikkeld gemaakt worden. En klittenband vastmaken is prima haalbaar, en losmaken ook, zodat de nieuwe schoenen van mijn zoon meerdere seizoenen mee kunnen gaan (wanneer er geen nieuwe voeten-groeispurt komt uiteraard). En ze zijn nog leuk ook!

Voor deze en andere schoenen van het merk Braqeez / BQZ, klik hier >>>>

Het bericht Puberbestendige schoenen van BQZ [recensie] verscheen eerst op .

Een volledig geactualiseerde uitgave, aangepast aan de recentste wetenschappelijke stand van zaken, met nieuwe inzichten en achtergronden. Hoogbegaafdheid is géén luxeprobleem! Vaak zijn deze kinderen juist erg kwetsbaar en hebben ze een grote nood aan begrip en een aangepaste begeleiding, zowel op school als thuis. Dit basisboek geeft een antwoord op veelgestelde vragen als: wat is hoogbegaafdheid precies? Hoe wordt de diagnose gesteld? Wat zijn de gevolgen van hoogbegaafdheid? Hoe ga je het beste om met hoogbegaafde kinderen? ‘

Recensie
Ik hou niet zo van etiketjes plakken op mijn kinderen. Er is voor mij wel een onderscheid hoor, tussen die ene diagnose die noodzakelijk is om hulp te krijgen die echt nodig is, en een etiketje dat te pas en te onpas wordt gebruikt. Het eerste, daar ga ik absoluut in mee. Het tweede, daar hou ik niet zo van.

Enerzijds heeft dat te maken met de manier waarop ouders (en soms ook hun kinderen) er mee omgaan, ‘mijn kind heeft ADHD, dus …’, ‘de mijne is hoogbegaafd, dus …’, alsof het een vrijbrief is die alles verklaart en dus ook dat je niet meer aan enige opvoeding hoeft te doen. Anderzijds roepen die etiketjes ook (negatieve) associaties op bij buitenstaanders (misschien wel door het voorgaande), waardoor het kind niet meer onbevooroordeeld tegemoet getreden wordt.

Goed, dat geschreven hebbende constateer ik dat wij twee behoorlijk intelligente dochters hebben. Die waarschijnlijk op een IQ-test vrij hoog zullen scoren, in de richting van hoogbegaafdheid of misschien wel meer. Maar afgezien van de reguliere testen op school (waaronder een NIO-onderzoek in groep 8) voelen wij niet de behoefte of noodzaak dat verder te laten onderzoeken. Je kind is je kind en ieder kind (en ieder mens) heeft een handleiding. In onze ogen moet een ‘etiketje’ echt iets kunnen toevoegen aan die handleiding voordat wij het willen laten plakken.

Met deze instelling heb ik het boek Hoogbegaafd – als je kind (g)een Einstein is door Tessa Kieboom kritisch doorgenomen. Ik kreeg de volledig herziene 12^e druk die is uitgekomen in 2015. Tessa Kieboom is professor en leidt Exentra, het expertisecentrum rond hoogbegaafdheid in Antwerpen. Volgens de achterkant helpt het boek ouders en leerkrachten op een heel praktische manier op weg om kinderen beter te begeleiden.

Hmmm, dat klinkt wel interessant met die slimme dames van mij. Vooral omdat de conclusie, een paar regels daarboven op de achterkant, dat hoogbegaafdheid geen luxeprobleem is mij ook wel aanspreekt. Want ja, al doet de school enorm zijn best, mij bekruipt toch nog steeds het gevoel dat er meer aandacht is voor kinderen die aan de onderkant van het gemiddelde balanceren dan voor de uitschieters omhoog.

Hoogbegaafd, als je kind (g)een Einstein is bestaat uit vier delen:

I Een foto van hoogbegaafdheid. In dit deel wordt onder andere ingegaan op de theoretische achtergronden van hoogbegaafdheid. Zo blijkt dat er pas vanaf 1870 wetenschappelijk serieus wordt nagedacht over intelligentie. En er staan een aantal mooie modelletjes in het boek waarmee intelligentie wordt verklaard en in het perspectief van het dagelijks functioneren wordt geplaatst. De afsluitende conclusie van het hoofdstuk, dat ‘de term hoogbegaafdheid op den duur niets meer en niets minder zal zijn dan een duidelijke handleiding;  spreekt mij aan. Maar na mijn inleiding zal dat geen verbazing wekken.

II Hoogbegaafd op school. Dit deel gaat over het hoogbegaafde kind op school. Zo is er een pleidooi om al in de kleuterklas te gaan differentiëren. Daar ben ik voorstander van. Ik ben altijd blij geweest met de leerkrachten die in groep 1 en 2 onze dochters de ruimte gaven om te leren lezen en hen daarin begeleid hebben. Een ander heet hangijzer is het thema ‘een klas overslaan’. Het thema wordt met veel realiteitszin van alle kanten belicht. Nog een thema is ‘onderpresteren’. Als ouders van intelligente kinderen zijn dit onderwerpen die allemaal wel min of meer vertrouwd zijn.

III Hoogbegaafd, gewoon (een beetje) anders. Dit deel legt uit dat het heel belangrijk is dat je begrijpt hoe de sociaal-emotionele ontwikkeling van een hoogbegaafd kind verloopt. Hoogbegaafde kinderen hebben een versterkt bewustzijn en worden daardoor overspoeld met intensiteit in elk aspect van hun dagelijks leven. Als ze boos zijn, zijn ze bijvoorbeeld heel erg boos … Deze kinderen opvoeden is een kwestie van respect (al geldt dat in mijn ogen voor alle kinderen, hoogbegaafd of niet). En kijk vooral ook naar jezelf!

IV Hoogbegaafdheid in de praktijk. Dit laatste deel geeft een flinke handvol praktijkvoorbeelden, geschreven vanuit zowel hoogbegaafde kinderen en jongeren, vanuit de school en vanuit ouders.

Begon ik mijn recensie met de opmerking dat ik niet zo etiketjes hou, na het doornemen van dit boek moet ik constateren dat ik wel eng veel herkenning heb bij veel wat ik lees. Met andere woorden, het is een goed boek voor mij en mijn man om door te lezen, om dingen in op te zoeken en herkenning te vinden.

Hoogbegaafd, als je kind (g)een Einstein is – Tessa Kieboom
Informatief boek, paperback, 280 pagina’s, Uitgeverij Lannoo
Bestel dit boek hier >>>>

Het bericht Hoogbegaafd verscheen eerst op .

De eerste (hoe hang je een toiletrol op, klik hier om deze video te zien) was een onverwachte hit op internet en ook onderstaande video is al bijna een half miljoen keer bekeken:

Alle “instructievideo’s” van deze Trotse Vader bekijken? Klik hier >>>>

Het bericht Instructievideo voor pubers: de vaatwasser inruimen verscheen eerst op .

Tegelijkertijd weet ik ook dat er op die dag een moment komt dat ik naar haar kamer ga, bij haar ga zitten, we nog wat bekvechten maar daarna mooie gesprekken voeren. Ik kom dan met, in haar ogen, zogenaamd eigenwijze woorden en bespiegelingen maar ik weet, ze herpakt zichzelf. Daarna is het voorbij, gaat de muts af en ziet ze de zon weer schijnen. Volgens mij het typische pubergevoel.

We hebben een schat van een puberdochter. Ze weet wat ze wil en is een groot voorstander van rechtvaardigheid. Dat werd maar weer eens bevestigd tijdens de eerste oudergesprekken op haar nieuwe school. In het team was besproken dat ze zeer gedreven is, perfectionistisch maar bovenal gaat voor eerlijkheid. Ik zat daar met trots mensen, niet te geloven. Dat stukje opvoeding lijkt nu dus al geslaagd.

Bovenal is het een zeer behulpzaam en lief kind. Het is niet makkelijk te leven met een bijna blinde vader die toch wel eens geholpen moet worden. Of bij het plaatsen van iets op internet, of bij het zoeken naar iets of om iets voor te lezen. Van jongs af aan weten onze dochters niet beter. Ook onze kleine blonde prinses is zeer behulpzaam, maar nog jong. Onze eigenwijze puberdochter leeft al vier jaar langer met me en dat zie je. Leven met een vader die een lastige handicap heeft is niet makkelijk, veel kan niet zoals anderen dat doen maar toch komt er veel voor in de plaats !!

Nee, ik ben trots op onze eigenwijze puberdochter, dat kan niet vaak genoeg gezegd.

Deze week ineens verrassend nieuws van mijn werk. Door mijn handicap kon ik mijn huidige functie niet langer uitvoeren. Al 3,5 jaar wordt er voor mij gezocht naar een passende functie. Dat is tot nu toe kennelijk erg moeilijk gebleken. Maar ineens is er perspectief vanaf februari/maart, volgende keer meer daarover en in relatie daarmee ook meer over waar ik dan zoal in beperkt ben.

Lees hier de andere blogs van Frank >>>>

Het bericht Eigenwijze puberdochter [blog] verscheen eerst op .