Op de cover van het boek Nomade staat op een sticker: “voor fans van Ik ben Pelgrim“. Van dat boek heb ik genoten, ik ben benieuwd of ik Nomade ook zo goed zal vinden!

Inhoud
Marc Dane is een MI6 field agent die thuis achter de computer werkt, maar als hij de enige overlevende is van een gewelddadige aanval op zijn team, bevindt hij zich plots middenin de actie. Wanneer alle bewijzen Marc als verrader aanwijzen, volgt een race tegen de klok om zijn naam te zuiveren.

Terwijl hij eigenlijk niemand kan vertrouwen, moet hij gedwongen samenwerken met de Rubicon groep en hun leider Lucy Keyes, een ex-militair die weet hoe het voelt om een outsider te zijn. Een terroristische aanval dreigt en alleen Lucy en Marc kunnen die stoppen voor het te laat is.

Bespreking
Een heerlijk dik boek, leest als een trein. Gelukkig had ik de tijd om het in één keer uit te lezen want wanneer je eenmaal in Nomade begint, wil je weten hoe het verder gaat.

Cliffhangers van heb-ik-me-jou-daar, onmogelijke situaties, van de ene bijna-ramp in de andere en toch blijft het verhaal geloofwaardig genoeg om niet af te haken.

Dat komt ook door de heerlijke vertelstijl. Voldoende mix in het uitdiepen van de personages, het mee laten denken over het plot en tussen dreigingen en actie. Tel daarbij een geloofwaardige geplande terroristische aanslag op en je hebt een boek van formaat.

Inhoudelijk wil ik niet te veel kwijt, behalve dan dat [SPOILER] Marc Dane overleeft… En dat is maar goed ook, want nu kan James Swallow nog meer boeken schrijven over hem! En ik hoop dat uitgeverij The House of Books snel voor vertalingen van andere delen zal zorgen!

Nomade- James Swallow
Paperback, 512 pagina´s, uitgeverij The House of Books
Bestel dit boek hier >>>>

Het bericht Nomade [boek-recensie] verscheen eerst op .

Na de recente gebeurtenissen in Nederland (schietpartij met terroristische kenmerken en (reacties op) verkiezingen) is De aanslag die moest gebeuren extra actueel.

Inhoud
Wat als een extreemrechts politicus slachtoffer wordt van een terroristische aanslag?

Twee blanke mannen uit Den Haag raken elk op hun manier betrokken bij een jihadistisch complot om het populairste extreemrechtse partijkopstuk van het land, Gust Dewilde, te vermoorden.

Een radicale cel, een haatimam, een stewardess, een horloge en een potje medicijnen vormen de opmaat tot de aanslag in Schoten. Zal de best bewaakte politicus van Europa hetzelfde lot ondergaan als Pim Fortuyn?

Mening
De aanslag die moest gebeuren is een intrigerend boek. Sowieso door de manier waarop het opgebouwd is, met verschillende personages / verhaallijnen die in eerste instantie niets met elkaar te maken lijken te hebben.

Ook de manier waarop Michiel Janzen (achtergrond)informatie verweeft in het verhaal, spreekt me aan. Meer begrip voor het ontstaan van bepaalde ontwikkelingen, maakt dat deze beter te plaatsen zijn.

Inhoudelijk wil ik niet te veel verklappen over het boek. Ik raad je aan het te lezen, het is in een prettige schrijfstijl geschreven en zeker de moeite waard!

De aanslag die moest gebeuren – Michiel Janzen
Paperback, 256 pagina’s, uitgeverij Lannoo
Bestel dit boek hier >>>>

Het bericht De aanslag die moest gebeuren verscheen eerst op .

Op een dag krijgt journalist Chris Kooi een brief, van zichzelf. Het is een brief die hij 30 jaar geleden verstuurde aan zijn grote vlam Cath, die plots uit zijn leven verdween. Later volgen nog twee brieven en dan een postkaart: Hotel Falstaff, Brussel, zondag, 22 uur.

Geïntrigeerd trekt Chris naar het centrum van de hoofdstad, waar uit vrees voor een terroristische aanslag een ‘lockdown’ aan de gang is. Deze afspraak in surreële omstandigheden brengt bij Chris verdwenen herinneringen naar boven. Wat hij ontdekt, heeft implicaties voor zijn eigen leven, maar ook voor de toekomst van het land.

Recensie
Laat ik beginnen met zeggen dat ik Lockdown een bijzonder goed geschreven thriller vind. Ik moest er even inkomen en had wat moeite met het steeds omschakelen van vroeger naar nu (eigenlijk vooral omdat ik al direct geïntrigeerd was door de ontwikkelingen in het leven van ‘de jonge Chris’) maar op een gegeven moment wilde ik beide verhaallijnen even graag volgen.

In het boek wordt een periode uit het leven van Chris Kooi verteld vanaf zijn puberjaren. Jaren in een dorp vlakbij Brussel, met de typische sfeer en omgangsvormen in zo’n dorp. En dan komt er een nieuw gezin wonen, met een trieste geschiedenis (een ontvoerd zoontje). Er zijn twee dochters (Caroline en Cath) en al snel draait het hele leven van Chris en zijn beste vriend Peter om Cath.

In het “nu” is Chris journalist en getrouwd met Caroline, de zus van Cath die dan al zo’n 30 jaar spoorloos verdwenen is. Chris slikt vrij veel tabletten in verband met ernstige hoofdpijnklachten na een zwaar ongeval 30 jaar geleden, inderdaad rond dezelfde tijd dat Cath verdween. Hij weet niets meer van het ongeluk en van wat er direct aan vooraf ging.

In het “nu” krijgt Chris brieven bezorgd die hij zelf vroeger aan Cath geschreven heeft. Ze triggeren zijn geheugen (en als lezer komt er ook steeds meer duidelijkheid door de afwisseling met het verleden).

Uiteindelijk komen verleden en heden samen en wordt er veel duidelijk. Erg heftig, vooral ook omdat het geheel zich afspeelt in periodes die in ons geheugen gegrift staan. “Vroeger”, de tijd dat ‘De Bende’ (De bende van Nijvel) actief was. Ik weet nog goed hoe ik, woonachtig in een dorp anderhalve kilometer van de Belgische grens, gechoqueerd was door de gewelddadigheid en de schijnbare willekeur van de talloze moorden. Ik volg dan ook met interesse de ontwikkelingen die er ook nu nog zijn in de zoektocht naar de daders en de meest recente berichten daar over, maken dat het verhaal gebaseerd lijkt op feitelijke gegevens.

Ook de periode in het ‘nu’, geplaatst net na de terroristische aanslag in Parijs en de zoektocht naar een van de daders, inclusief een ‘lockdown’ van de stad Brussel, komt behoorlijk geloofwaardig over, waardoor het verhaal nog meer binnenkomt dan anders gebeurd zou zijn. Absoluut een aanrader!

Lockdown – W.A. Dehairs
Paperback, 271 pagina’s, uitgeverij Lannoo
Bestel dit boek hier >>>>

Het bericht Lockdown verscheen eerst op .

Als ik naar een restaurant ga hoop en verwacht ik me te kunnen vermaken en me al het lekkers goed te laten smaken…..

Als ik vroeger naar een voetbalwedstrijd ging dan had ik plezier met mijn vrienden en zag ik mannen met plezier achter een bal aanrennen…..

Als ik een wandeling maak door de stad dan geniet ik van de geuren, de mensen en het feit dat ik in vrijheid kan lopen waar ik wil….

Als ik naar het theater ga doe ik dat om me te amuseren met een goede voorstelling…..

Bij dit alles denk ik niet aan de gevaren die dat kennelijk met zich meebrengt. Ik ga niet op pad met de gedachte dat een paar volslagen idioten die uit naam van een of ander geloof zich menen te kunnen permitteren bloedbaden aan te richten. Een geloof dat volgens mij niet eens bestaat. Ik wil er namelijk niet in geloven dat je uit naam van welk geloof dan ook dit soort verachtelijke daden aanricht als nu weer in Parijs.

Het is niet de islam die ons bang maakt al zijn er politici die anders beweren. Het wordt in mijn ogen slechts gebruikt als dekmantel. Maar een dekmantel voor wat?

De wereld rent in hard tempo achteruit. Op teveel plekken komt het onheil op de mensen af. Het lijkt normaal te zijn wild om je heen te schieten, hoofden af te hakken of andere gruweldaden te verrichten. Er is sociaal iets goed mis in onze wereld.

De haat is dichtbij. Parijs ligt op 5 uurtjes rijden van ons land. In Parijs wonen vrienden van ons die de helikopters boven hun hoofd hoorden en die de straat afgesloten zagen worden. Het is heel dichtbij.

Er is niets dat mij tegen zal houden een romantisch weekend in Parijs door te brengen of ons in maart aanstaande bezoek aan Disneyland af te zeggen. De kracht van mensen ligt in het doorgaan ondanks de paar idioten die het dus ook net zo makkelijk op jou gemunt kunnen hebben. Deze paar op de wereld rondlopende gekken krijgt de mensheid niet klein, nooit!

Het bericht Dichtbij….. [persoonlijke blog] verscheen eerst op .