Madurodam heeft met deze herdenking een belangrijke maatschappelijke rol opgepakt, namelijk jonge generaties ‘leren’ en kennis laten maken met herdenken/vieren, zodat ze nog beter stilstaan bij de betekenis van leven in vrijheid.

De Nationale Kinderherdenking is vergelijkbaar met de Nationale Herdenking op de Dam. Maar doordat de herdenking in Madurodam speciaal voor en door kinderen is, sluit die meer aan bij de belevingswereld van jongeren en begrijpen ze dit beter.

Het programma heeft als thema ‘De kracht van het persoonlijke verhaal’. Kinderen treden op met zang, dans en theater. Iris de Ruyter de Wildt, de 15-jarige burgemeester van Madurodam, vertelt een verhaal over keuzes maken en de gevolgen daarvan. Maar er komt bijvoorbeeld ook een jongetje aan het woord die recentelijk moest vluchten uit oorlogsgebied. En om 20:00 uur wordt 2 minuten stilte gehouden om de Nederlandse slachtoffers van de Tweede Wereldoorlog en oorlogssituaties en vredesmissies nadien te herdenken.

Herdenken en stilstaan bij de vrijheid waarin we leven is/wordt vandaag de dag (met alle ellende in de wereld) namelijk steeds belangrijker. Met name ook voor de jongere generaties. Voor meer informatie, klik hier >>>>

Leuke extra’s

• Iedereen die naar de Nationale Kinderherdenking komt, mag op 4 mei vanaf 13:00 uur gratis het park in én mag van 17:00 tot 19:00 uur gratis avondeten. Wil je later dan 13:00 uur komen? Geen probleem! Ook als je in de loop van de middag komt, heb je gratis toegang en avondeten. Aanmelden is gratis en kan via deze link.
• Het is ook mogelijk om een gratis boottocht met de Willemsvaart naar Madurodam te maken!
  Vertrek naar Madurodam is om 18.00 uur vanaf aanlegplaats Prinsessegracht (tegenover Koninklijke Academie Beeldende Kunsten, Prinsessegracht 4). Om 20.45 is de terugvaart vanaf aanlegplaats Madurodam. Wil je mee? Dat kan maar wel even reserveren van tevoren via info@willemsvaart.nl in verband met het aantal beschikbare zitplaatsen.

Het bericht Nationale Kinderherdenking 4 mei 2017 verscheen eerst op .

De roman gaat over de lotgevallen van drie families die in aan het begin van de 20ste eeuw, in de positieve sfeer van het interbellum, wonen in de countryside ten zuiden van Londen. Het zijn de nieuwe rijken die zich maar al te graag conformeren aan het aristocratische Engeland, dat in die tijd nog regeert over een wereldrijk. Vooral moeder McCosh is in de roman de persoon die in al haar bekrompenheid model staat voor dat schijnheilige Engeland.. En dan is er die afschuwelijke Eerste Wereldoorlog. Dat verandert alles. Een prachtig geschreven boek over jeugdvrienden, liefde, familieband, geloof, armoede, trouw, de verschikking van de oorlog en zijn effecten op mensen en de maatschappelijke orde.

Recensie
Louis de Bernières is een schrijver van wereldformaat. En alle topschrijvers zijn te herkennen aan prachtige openingszinnen en titels. “The Dust that falls from Dreams”  is zo’n prachtige titel met een perfect metrum. (Helaas is de Nederlandse vertaling niet zo sterk) en dan de openingszin: “Het was de dag dat Daniel met een polsstok over de tuinmuur sprong.”

Ik ken geen schrijver die zo onderkoeld de verschrikkingen van de oorlog beschrijft: de loopgraven, de verwondingen, de angst, die voor geestelijk lijfsbehoud wordt weg gerationaliseerd. Ook in zijn eerste boek ‘Kapitein Corelli’s Mandoline” speelt de beschrijving van oorlogsgeweld door de ogen van gewone soldaten een belangrijke rol.

In deze roman gaat het vooral over hoe die oorlog de onderlinge verhoudingen van jeugdvrienden en vriendinnen, in dit geval de vier dochters van McCroy die met de zoons van de ene buren Pitt en de zoons van de andere buren Pendennis een vriendschap opbouwen en daaraan de naam ‘De Pals’ geven, vrienden voor het leven.

Rosie McCosh, een van de zussen, lijkt voorbestemd te gaan trouwen met buurjongen Ashridge Pendennis, die echter eerst nog naar het front in België wil om de Duitsers te bestrijden en dat niet overleeft.  Na de oorlog gaat ze met één van de zoons van de andere buren, Daniel Pitt, gevechtspiloot, een verstandshuwelijk aan. Het Stof dat van Dromen valt gaat over de wijze waarop haar omgeving, Daniel en zijzelf omgaat met de pijn van het verlies, de tweede keus zijn en het verder moeten in het leven. De beschrijving van dat proces is overtuigend, indringend en zonder moralistische bijbedoelingen.

Het taalgebruik van Louis de Bernières is schitterend met mooie zinnen en opbouw. Neem daar de tijd voor om van te genieten! Deze taalvaardigheid lijkt in de vertaling van Auke Leistra en Atty Mensinga goed te zijn overgebracht; een prestatie van formaat. In de eerste hoofdstukken komen wat modernismen voor in de gesproken taal van de personages en ik vroeg mij of dat de vrijheden van de vertalers waren of dat de Bernières tamelijk modern taalgebruik voor 1900 expres heeft aangebracht om de roman niet te stoffig te laten zijn. Uiteindelijk gaat het ook om het verhaal en de wijze waarop het wordt vertelt en niet over het correcte beschrijving van feiten.

De lijn van het verhaal is gebaseerd op waargebeurde incidenten in het huwelijk van de overgroot-ouders van de schrijver zelf en kon voor sommige personages uit overgeleverde dagboeken worden geconstrueerd. Dit familiegeschiedenis wordt achter in het boek door Louis de Bernières verteld maar in de verhaallijn volgt het die geschiedenis niet op alle punten. De familiegeschiedenis is door de schrijver in het inleidende motto krachtig samenvat in de zin:

Als hij niet was gestorven, had ik niet geleefd.

Ik kan daarom alleen maar aanbevelen die familiegeschiedenis niet vooraf, zoals ik deed, maar gewoon achteraf te lezen.

Het verhaal wordt in bijna 600 pagina’s verteld, in 107 dus kleine hoofdstukken waarbij steeds wisselend de hoofd- en bij-personen uit de Het Stof dat van Dromen valt een rol spelen. Dit is soms wat springerig in het verhaal en zeker in het midden van het boek zijn veel hoofdstukjes waarvan je als lezer afvraagt wat het aan de verhaallijn toegevoegd. Maar het is natuurlijk ook geen thriller of politieroman waarbij alle stukjes van de puzzel in het laatste hoofdstuk naadloos in elkaar moeten vallen. Laat je vooral meeslepen door de sfeer van de beschreven tijdsgeest en de vreugde en verdriet van de verschillende personen. Ieder personage is scherp en overtuigend neergezet.

Een heerlijk boek dus.

Centraal in het boek, een omslagpunt én een hoogte punt is voor mij hoofdstuk 100 (De interventie van Madame Pitt). Waarin de moeder van Daniel iedereen die in het verleden blijft hangen de les lest. Inclusief haar schoondochter Rosie en haar aristocratische moeder. na deze interventie neemt alles een andere loop en gaat de toekomst van Daniel en Rosie weer centraal staan met geluk en innerlijke vrede met het verleden.

De titel van het boek wordt het het verhaal uitgesproken door de poëtisch ingestelde Sophie, de zus van Rosie, die na de huwelijksnacht met Fairhead, een aan het geloof twijfelende legeraalmoezenier, (hoofdstuk 74 – Het Huwelijk) zegt:

‘Moet je al die glimmende spikkeltjes zien die hier rondwarrelen’, zei Sophie. ‘Weet je wat dat is?’
‘Dat is het stof dat van dromen valt.’
‘Het stof dat van dromen valt, ‘herhaalde Fairhead, met een stem vol verwondering. Hij stond nog maar aan het begin van een lange weg naar het inzicht dat hij met een bijzondere, werkelijk oorspronkelijke vrouw getrouwd was, en voelde opnieuw een scheut van dankbaarheid, al kon hij het nauwelijks geloven.
‘Ja’, zei Sophie. ‘Het stof van de dromen van afgelopen nacht. Daar schrijf ik onze namen in. Ik schrijf met mijn vinger in het stof dat van dromen valt.’

Het stof dat van dromen valt – Louis de Bernières
Paperback, 584 pagina’s, uitgeverij De Arbeiderspers
Bestel dit boek hier >>>>

En mocht je deze gemist hebben…. hij is er nu in een voordelige uitgave:

Wil je weten tot welke verrassende ontdekking ik kwam bij het lezen van dit boek, klik dan hier >>>>

Het bericht Het Stof dat van Dromen valt: prachtige nieuwe roman van Louis de Bernières verscheen eerst op .

Het is 1940. De vrienden Wim en Geert wonen vlak bij de Duitse grens en vangen per ongeluk een gesprek op tussen twee Duitse soldaten. Het lijkt erop dat Nederland de volgende dag binnengevallen zal worden. De jongens geloven het niet, maar besluiten toch hun ouders te waarschuwen. De volgende dag is het oorlog.

Wim en Geert doen er alles aan om het de Duitsers zo moeilijk mogelijk te maken. Ze raken betrokken bij allerlei verzetsactiviteiten en met gevaar voor eigen leven verdedigen zij hun dorp, vrienden en familie. Samen met de andere verzetsstrijders vechten zij voor één doel: vrijheid. Maar, wie kun je eigenlijk vertrouwen in een tijd waarin verraad zo’n grote rol speelt?

Recensie
Geheim verzet is een jeugdboek van de Nederlandse schrijver Beene Dubbelboer. Het boek kwam in 1964 uit en werd datzelfde jaar door de kinderjury in Rotterdam gekozen tot beste boek van het jaar.

Mijn oudste zoon van 11 heeft, het, af en toe met mijn hulp, gelezen. Hieronder zijn recensie:

Geheim verzet gaat over de oorlog. Eerst is het eigenlijk nog normaal, maar er hangt al wel een dreigende sfeer. Dan begint de oorlog en raken Wim en Geert steeds meer betrokken bij het verzet. Ze maken een turfmotor omdat benzine verboden is. Ze redden een parachutist, dat was een Nederlander.

 

Soms was het ook grappig, bijvoorbeeld wanneer de parachutist aan de overkant van de rivier vraag of hij in Nederland is, dan zeggen ze, jij niet, maar wij wel. Maar verder was het vooral interessant om te lezen hoe het leven verandert van gewoon naar oorlog en hoe er in het dorp geprobeerd wordt om alles goed te laten aflopen.

Ik heb het boek steeds weggelegd tot mama vroeg of ik weer een stukje verder wilde lezen. Soms waren er dingen die ik liever niet wilde lezen, zoals wanneer ze hun favoriete paard moesten wegbrengen. Dan deed ik het boek dicht omdat ik niet wilde weten hoe het verder ging. En dan las mama weer een stukje voor.

Voor mij was het niet een boek om helemaal zelf te lezen, maar ik begrijp natuurlijk best dat het voor de mensen in de oorlog die het meemaakten nog veel erger was dan voor mij om er over te lezen, want zij hebben het meegemaakt. Aan het eind wilde ik het echt niet meer uitlezen, maar nu is mijn opa het aan het lezen en hij gaat me vertellen hoe het verder gaat.

Ik vind de lijst met woorden achterin het boek erg goed. Er waren er een aantal die ik wel kende, maar waarvan ik nog niet precies wist wat ze betekenden, zoals razzia en Wehrmacht.

 

Ik denk dat het beter is wanneer je wat ouder bent, om dit boek te lezen, maar het is wel echt goed.

Geheim verzet – Beene Dubbelboer
Paperback, 192 pagina’s, uitgeverij Kluitman
Bestel dit boek hier >>>>

Het bericht Geheim verzet verscheen eerst op .

Vastbesloten om het medicijn te delen trekken Ruth en Cam Najarro, een man die de naweeën van de plaag overleefde maar daar een hoge tol voor heeft betaald, door het verwoeste en verlaten land. Samen beginnen ze aan een odyssee die ze dwars door het land zal voeren en waar ze getuige zullen worden van het beste en het slechtste van de menselijke natuur – en beseffen niet dat er een nog groter gevaar dreigt…

Recensie
Dit boek van Jeff Carlson begint precies waar het eerste boek eindigt. Om te weten waar het eerste boek over gaat, kun je hier de uitgebreide recensie lezen >>>>

Ruth en Cam zijn allebei dragers van de anti-nano en zijn van plan om steeds meer mensen via hun bloed deze bestrijder van De plaag door te geven. Wanneer die mensen dan ook weer verder trekken en andere mensen het anti-nano doorgeven, dan kan de wereld gered worden, zo hadden ze bedacht. Ze worden als verraders gezien door de heersers van Amerika en er wordt verwoed op hen gejaagd.

Ondertussen spelen er op wereldniveau andere belangen. De nieuwe hoofdstad van Amerika, Leadville, wil de wereldmacht, maar andere grootmachten willen dat ook. Er worden samenwerkingen afgesproken en er zijn bedreigingen, vanuit alle partijen er op gericht om iedereen middels nano-technologie uit te roeien en zelf de alleenheerser te worden over wat er over is op aarde. China en Rusland bedreigen Amerika en Canada (en andersom) en Amerika heeft ook te maken met grote groepen rebellen.

Een van de mensen uit het ISS die in Leadville zit, zorgt ervoor dat deze hoofdstad van Amerika verwoest wordt door een atoombom, om genocide op de rest van de wereld te voorkomen. De mensen die niet getroffen zijn door de bom, of door de fall-out, hergroeperen zich.

Cam en Ruth trekken inmiddels verder en bezoeken een aantal groepjes mensen die geïsoleerd op bergtoppen wonen. Door hen het anti-nano te geven, kunnen zij ook onder de 3048 grens. Na een hele tijd (ruim de helft van het boek) besluiten ze naar Colorado te gaan, het nieuwe centrum van Amerika, waar voorzieningen zijn waar Ruth aan de verbetering van het anti-virus kan werken.

De nieuwe regering dwingt haar echter om ook haar kennis van nano-technologie te gebruiken om nieuwe wapens te maken. Tegelijkertijd ontdekt Ruth in het bloed van haar en Cam een nieuw nano-virus, wat ze ‘de geest’ noemt en waarvan onduidelijk is hoe het werkt. Duidelijk is wel dat zij niet de enige zijn met kennis van het originele Archos-nano-virus en dat andere partijen ook met die kennis verder aan het werk zijn.

Uiteindelijk ontdekt ze de waarheid achter het anti-virus wat er al ontwikkeld is en moet ze, samen met Cam, hoog spel spelen om de plannen van de nieuwe Amerikaanse overheid te stoppen en een wereldwijde oorlog te voorkomen.

Dit boek was beter leesbaar, verhalender dan het eerste boek en dus ook prettiger om te lezen. Het is ook los van het eerste boek te lezen, maar het is uiteraard veel interessanter om ze allebei na elkaar te lezen. Ook in dit boek gebeurt veel (te veel?) en is er met name in de tweede helft wel erg veel aan de hand, zowel op het niveau van de primaire verhaallijn, als met alle invasies, dreigingen en oorlogen. Ook staan er erg veel fouten in de tekst, wat het lastig maakt om vlot te lezen. Toch was dit boek zeer de moeite waard. Ik besluit met een herhaling van mijn conclusie na het lezen van het eerste boek over De Plaag:

Ik heb beide boeken uitgelezen omdat ik het interessant vond ze te lezen en ook benieuwd was naar het verloop. Het gegeven van een Plaag die alles beneden een bepaalde grens kan besmetten is interessant, maar het had beter, verhalender, uitgewerkt mogen worden. Ook de vele fouten in de vertaling waren storend. Toch is het voor liefhebbers van dit genre boeken, zeker aan te raden om zowel Het Jaar van de Plaag als het vervolg De Oorlog van de Plaag te lezen. Het zet je toch aan het denken!

De Oorlog van de Plaag – Jeff Carlson
Paperback, 414 pagina’s, uitgeverij Macc
Bestel dit boek hier >>>>

Deel 1:

Het Jaar van de plaag – Jeff Carlson
Paperback, 408 pagina’s, uitgeverij Macc
Bestel dit boek hier >>>>

Het bericht De Oorlog van de Plaag – recensie verscheen eerst op .

‘Oorlog in foto’s: D-Day‘ brengt de verschillende aspecten van de lucht-, zee- en landinvasie spectaculair in beeld. Een groot gedeelte van de foto’s is nooit eerder publiekelijk vertoond; ze zijn schitterend gereproduceerd vanaf de originele negatieven die zich bevonden in de nationale archieven van Groot-Brittannië en de Verenigde Staten.

Een inleiding plaatst D-Day in het juiste geschiedkundige perspectief en daarnaast verklaren duidelijke onderschriften de actie die op elke foto te zien is. Het boek volgt de invasie zoals die zich heeft ontwikkeld en toont de voorbereiding, de landingen, de totstandbrenging van bruggenhoofden, het oprukken landinwaarts en het consolideren van de veroveringen.

Recensie

Zowel mijn eigen (Trotse) vader als mijn oudste zoon zijn zeer geïnteresseerd in de Tweede Wereldoorlog. Mijn zoon vind zowel de techniek boeiend als het waarom een oorlog kan ontstaan en wat er dan allemaal gebeurt. Hij leest veel jeugdboeken over de Tweede Wereldoorlog.

Mijn vader heeft een brede interesse. Hij is net ná WOII geboren en zijn ouders hebben deze oorlog dus bewust meegemaakt. Opgegroeid aan de Belgische grens heeft hij zich verdiept in wat zich met name in de Ardennen heeft afgespeeld. Maar ook grote gebeurtenissen, zoals de slag om Arnhem en de invasie op D-Day hebben zijn bijzondere interesse, hij is dan ook, samen met mijn moeder, een paar jaar geleden speciaal naar Normadië gegaan om daar te gaan kijken. Hij werd er stil van.

Ik verwacht dat hij van dit boek ook stil gaat worden. Een heleboel van de foto’s in dit boek zijn nog niet eerder gepubliceerd. Ze zijn gereproduceerd vanaf de originele negatieven uit de Britse en Amerikaanse nationale archieven. En samen met andere foto’s geven ze een indringend beeld van alle aspecten van D-Day.

Boeken over 6 juni 1944 (en flims) zijn er volop. Dit boek is dan ook geen “geschiedenisboek” of een boek met een geschreven verhaal. Er is wel een duidelijke inleiding tot het boek, met algemene informatie, maar verder bestaat het boek uit “echte” foto’s die omschreven worden.

Met “echte” foto’s bedoel ik dat het vaak foto’s van momenten van die dag (en de dagen er omheen) zijn. Foto’s van materieel, uiteraard, maar vooral van ‘gewone mensen’. Gewone mensen die zich door de oorlog in een invasie bevonden die vele levens zou eisen, maar die wel het begin van het einde van WOII markeert.

Jonge mensen, die ook gewoon praten en lachen, gewond raken, samenwerken en dingen meemaken waarvan ik hoop dat mijn kinderen ze nooit mee hoeven maken.

Oorlog in foto’s – D-Day is een prachtig, integer boek wat door hele pure foto’s een bijzonder beeld geeft van D-Day en alles er omheen.

Oorlog in foto’s: D-Day – Francis Crosby
Paperback, 112 pagina’s, uitgeverij BBNC
Bestel dit boek hier >>>>

Het bericht Oorlog in foto’s: D-Day verscheen eerst op .