Op uitnodiging van Sony mocht ik de nieuwe 3D handycam uitproberen. Eind maart mocht ik daarvoor naar de Azoren afreizen. De Azoren is een eilandengroep in de Atlantische oceaan, op zo’n 1500 km afstand van de Portugeese kustlijn.
De eilanden die samen de Azoren vormen, liggen aan weerszijden van de Midden-Atlantische Rug (de plek waar de Afrikaanse, Amerikaanse en Euraziatische platen samenkomen, op onderstaande afbeelding goed te zien, de “A” markeert de Azoren). Al miljoenen jaren is er vulkanische activiteit in dit gebied, doordat de platen langzaam uit elkaar drijven en er magma (gesmolten steen) naar boven komt en een soort onderzeese bergrug vormt. Door breukzones in deze Midden-Atlantische Rug is uiteindelijk zo’n 5 miljoen jaar geleden de magma zo hoog gestuwd dat er een eilandengroep gevormd werd.
De Azoren bestaan uit 9 vulkanische eilanden en liggen verspreid over 650 km. Er wonen in totaal 237.000 mensen. In 1427 werd als eerste Santa Maria ontdekt door de Portugezen, die de archipel noemden naar de vogels die ze ten onrechte aanzagen voor haviken -Açores- aanzagen (het waren buizerds). Ze lieten er wat planten en dieren achter en toen ze terugkwamen en zagen dat deze het goed deden op het vruchtbare eiland en rond 1500 werden de Azoren bewoond door mensen uit Portugal en Vlaanderen. Later kwamen daar ook Fransen en Britten bij en de invloeden zijn natuurlijk nog steeds te zien.
Met de pers-reis van Sony ben ik op het grootste eiland geweest, Sao Miguel. Ondanks dat we er effectief maar 1 dag waren, hebben we wel de hoogtepunten van het eiland kunnen zien. In de ochtend zijn we na een briefing over de vele walvis- en dolfijnsoorten die er in de oceaan wonen of langskomen in een snelle rubberboot op weg gegaan naar de plaats waar potvissen gespot waren.
Potvissen kunnen echter 2 uur onder water blijven, en dat waren ze kennelijk van plan, dus walvissen hebben we helaas niet gezien. Gelukkig hebben we een hele grote groep dolfijnen kunnen bewonderen, vlakbij onze boten. Prachtig om deze dieren in het echt te kunnen zien.
Na de boottocht zijn we per jeep naar Furnas gegaan. In de omgeving van het Lagoa das Furnas (een kratermeer) is nog zoveel geothermale activiteit, dat er overal damp, geborrel en gesis uit de bodem komt.
De vulkanische grond is er op sommige plaatsen zo heet, dat eilandbewoners er gaten hebben gegraven waar ze aluminium pannen in laten zakken, op een bepaalde manier gevuld met groenten (diverse koolsoorten en wortelen), aardappelen en verschillende soorten vlees. Na een uur of zes sudderen omder de grond, worden de pannen weer naar boven gehaald.
De traditionele stoofschotel “Cozido das Furnas” kan meteen worden opgediend, erg bijzonder om op deze manier te lunchen! Ook deze maaltijd werd afgesloten met verse ananas en verse thee, afkomstig van het eiland zelf.
Na de lunch zijn we per jeep verder het eiland gaan verkennen. Ondanks de mist, was de prachtige natuur adembenemend. Duidelijk werd waarom het eiland “ilha verde” -groen eiland- wordt genoemd. Naast prachtige bomen en planten waren er ook al veel bloemen te zien. Aan de westkant van het eiland ligt een gigantische vulkanische krater. Op de bodem hiervan ligt een dorpje en zes meren (Sete Cidades). We konden door de mist niet vanaf de steile kraterrand de prachtige kleuren bewonderen, maar zijn via een weg aan de rand van de meren langs een deel van de kratermeren gereden.
Nog een laatste stop aan de westkust, waar we vanaf een klif goed konden zien dat het een vulkanisch eiland betreft. Er was zelfs een zwembad gemaakt waarvan de bodem zo warm is, dat wanneer de vloed zorgt dat het bassin volstroomt met zeewater, dit water zo’n lekkere temperatuur heeft, dat je er ontspannen in kunt ronddobberen. Op de Azoren zelf is men trots op hun koeien en hun hortensia’s, voor mij was vooral de prachtige natuur, zowel op het eiland als op zee, een reden om ooit nog eens langer terug te gaan.
’s Avonds zijn we nog aan het plein in de hoofdstad Ponte Delgada, vlakbij de 18de eeuwse stadpoorten, gaan eten (ik heb nog nooit zulke heerlijke verse tonijn gegeten) en elkaars 3D-films van de dag gaan bekijken. Ik ben blij dat ik deze dag op (3D)beelden heb kunnen vastleggen, want het was een prachtige ervaring, waar ik nog vaak naar terug wil kunnen kijken.
