Met droge ogen kan ik zeggen dat ik met ontzettend veel plezier inmiddels een kleine honderd blogs heb mogen schrijven voor Trotse Vaders! Met een beetje vocht in de ogen ga ik nu ook vertellen dat het even mooi is geweest en dat dit het laatste is wat jullie voorlopig van me zullen lezen. Ik mis de scherpte in mijn
»: Lees meer
Ik heb dit weekend de verklaring gevonden voor mijn huidige karakter. Naast het feit dat ik een heleboel mooie positieve karaktereigenschappen heb, zijn er ook een aantal met een dubieus gehalte. Extreme eigenwijsheid, koppigheid en de overtuiging dat ik altijd gelijk heb bijvoorbeeld. Het maakt me absoluut niet tot een minder mens, sterker nog, het brengt me heel ver. Maar
»: Lees meer
Ergens in juni vorig jaar besloten we dat we graag in mei (ja ja, jullie lezen het goed) een volle week naar Ameland wilden gaan. We waren er een keer een midweek geweest en later nog eens een dag. We zijn toen op zoek gegaan naar huizen waar we graag zouden willen verblijven. Deze vonden we en dus gingen we
»: Lees meer
Als ik onze oudste dochter observeer dan voel ik een verbondenheid die ongekend groot is. Ik voel een emotie die me tot diep van binnen raakt. Bijna 15 jaar, een stoere meid met een hartje van het mooist blinkende goud. Thomas Acda en Van Dik Hout zongen het al eens, ‘Zij maakt het verschil’. Onze oudste dochter maakt echt het
»: Lees meer
Vroeger, toen ik nog jong was, werd ik altijd een beetje opgewonden als ik wist dat de Dolly Dots op tv zouden komen. Ik kocht hun langspeelplaten (wat voor dingen? Nou, van die platte schijven die je op een pick-up legde. Een pick-up? Eh, nou, laat maar. ..) en draaide die helemaal grijs. ik had twee favorieten en dat waren
»: Lees meer
Enkele weken geleden werd ik gebeld door een verslaggever van weekblad Voetbal International. Hij had gehoord van de blindentribune bij PEC Zwolle en wilde graag een artikel over me schrijven. Even had ik het gevoel dat ik dit niet moest doen, maar met een artikel en foto’s in dit weekblad staan … dat kun je toch gewoon niet weigeren. Afgelopen
»: Lees meer
Eindelijk is het dan zover, eindelijk staan de tuinstoelen weer op de plek waar ze horen, in de tuin. De laatste dagen hebben zelf de kussentjes er in gelegen. Niet voor de sier, nee, om ook echt op te kunnen zitten. Want, mochten jullie het nog niet door hebben, de lente is nu echt begonnen. Ineens leeft de buurt weer,
»: Lees meer
Misschien is dit wel het meest persoonlijke blog dat ik ooit geschreven heb. Of nee, ik weet het wel zeker, het is mijn meest persoonlijke blog, persoonlijker zal het denk ik ook niet worden. In augustus 1995 overleed mijn vader na een akelig en kort ziekbed. De kanker had zijn lichaam volledig in zijn macht gekregen. Van de stoere stevige
»: Lees meer
‘De dag dat het oproer kraait, is dit het einde, is dit het begin …’ Afgelopen weekend had ik deze zin uit een lied van Frank Boeijen constant in mijn hoofd. Hij schreef het in de jaren ’80, aan het eind van de 20e eeuw, in een tijd dat er veel oproer was in Nederland. Met spanning in mijn hoofd
»: Lees meer
In een week waarin het CDA het Wilhelmus weer wil invoeren als verplicht feestnummer op scholen en ze en passant ook nog even de dienstplicht terug willen hebben. In een week waarin ik toch een beetje ben afgeknapt op Jesse Klaver, omdat hij teveel vanuit zijn eigen ego denkt en het meer lijkt op de Jesse-show dan dat ik echt
»: Lees meer
Toen ik een jaar of 11 was vonden mijn ouders het belangrijk dat ik leerde te lopen met een geleidestok. Dat is zo’n wit ding met een paar rode strepen er op. Ze vonden het belangrijk omdat zo ik meer veilig over straat kon. In die tijd zag ik overdag eigenlijk nog best goed, ik fietste nog. Maar, in het
»: Lees meer
Afgelopen dinsdagmiddag, wandeling met Jackson. Ineens loopt hij op drie poten, hinkelend … Ik vraag hem stil te staan, buig me over hem heen en check zijn linker achterpoot … Het pootje bungelt er wat bij en kan ik met mijn pink wegtikken … Je hoeft geen dierenarts te zijn als je eenzelfde ervaring al eens met hem hebt meegemaakt
»: Lees meer
Mijn geleidehond Jackson is nu net iets meer dan drie jaar bij me en in die jaren heeft hij al verschillende keren vervelende ongemakken gehad. Allemaal ongemakken die je in de categorie ‘pechvogel’ kunt zetten. Tweemaal is een onrustig vetbultje bij hem weggehaald onder narcose. Eenmaal besloot hij in een razend tempo door huis te glijden en kwam hij met
»: Lees meer
Je hoopt altijd dat een nieuw jaar nieuwe kansen gaat bieden en veel goeds! Goede dingen zijn er altijd wel te noemen, maar ze worden in ons geval nogal eens overschaduwd door zaken waar je geen invloed op hebt. Neem mijn lieve echtgenote, de hele kerstvakantie ziek geweest, weer begonnen met werken, maar nu zo zwaar aan het hoesten dat
»: Lees meer
De verbazing en woede neemt toe in me. Voor de verkiezingen in de Verenigde Staten zei ik nog dat het vast niet zo’n vaart zou lopen als Trump aan de macht zou komen. Zelfs na zijn winst geloofde ik nog in een redelijk normaal opererende president Trump. Inmiddels kan ik dat niet meer zeggen en vinden en constateer ik dat
»: Lees meer
Ik kondigde op mijn gesloten facebook al aan dat ik een scala aan onderwerpen heb waarover ik deze week een blog kan schrijven. Zo is ons konijn na ruim negen jaar vertrokken naar een ander leven. We vroegen ons al jaren af waar hij de energie nog vandaan haalde om door te leven. We hielden het er maar op dat hij
»: Lees meer
Daar lag ik dan, in de bank te luisteren naar de saxofoonklanken die onze kleine blonde prinses liet horen. Supertrots ben ik op ons kleine stoere dametje, die met haar blonde krullen als een echt stoer wijf even laat horen wat ze kan. Maar goed, ik lag daar dus en voelde aan mijn voorhoofd. Vraag me niet waarom, maar soms
»: Lees meer
Uiteraard wenst jullie favoriete blogger jullie een waanzinnig te gek en mooi 2017 toe! Eigenlijk ben ik niet zo van al dat gelukwensen. Die eerste dag dat je weer op kantoor bent en iedereen ineens een hand van je wil of -nog erger- je geheel tegen je zin in voorziet van twee of drie smakeloze kussen op je wangen, waarbij
»: Lees meer
Het laatste blog van 2016! Ik ga er even een paar weken tussenuit, even aan niets denken, even gewoon even niets hoeven, even geen verplichtingen. Ik stond afgelopen zondag op en bedacht me hoe betrekkelijk het leven eigenlijk is. Ga maar na, je ziet heel erg uit naar twee weken vakantie en ineens denk je op zo’n zondagochtend dat dat
»: Lees meer
En weg is Sinterklaas! Naadloos gaan we over in de kerstsfeer. Tassen met spullen worden van zolder getrokken, verspreid over de woonkamer en daarna wordt gekeken wat we allemaal ook al weer hebben. Ik zie dat op een zekere gepaste afstand aan, ik vind het allemaal maar gedoe. Belangrijk om te weten is dat wij een roodwitte kater hebben, Toet!
»: Lees meerDoor verder te gaan met het raadplegen van onze site accepteert u onze cookies! Meer informatie
Om voor een optimale gebruikers ervaring te zorgen zijn cookies op deze website geactiveerd. Als u verder leest zonder de cookies uit te schakelen gaan we er vanuit dat u met het gebruik van cookies akkoord ben.