Hiram is een eenvoudige boerenjongen die na een flinke ruzie met zijn nutteloze vader het huis uit wordt gezet en zijn geluk als dichter wil gaan proberen aan het hof van koning Turon. Wat hij echter niet weet, is dat Garma-Potanesië in een crisis is beland.
Sinda, de kwaadaardige heerser van het buurland Sinda-Potanesië, heeft om de hand van prinses Simané gevraagd, de enige dochter van koning Turon. Volgens een oude, vooroorlogse wet kan koning Turon niet weigeren.
Chaos en oorlog liggen op de loer, zeker als Miurghan, de mysterieuze magiër die op een stukje niemandsland tussen de beide koninkrijken woont, een hand in de zaak blijkt te hebben. En waar komt het magische zwaard vandaan dat Hiram op zijn voetreis naar het kasteel van koning Turon vindt?
Het toeval legt het lot van twee koninkrijken in de handen van een boerenjongen en een chagrijnig slagzwaard…
Recensie
Zelf heb ik nog niet zoveel “fantasy” gelezen en mijn zoon nog helemaal niets uit dit genre. We besloten dus dat ik Het Chagrijnige Slagzwaard zou gaan voorlezen zodat we er allebei kennis mee konden maken.
De titel stond me direct aan: een chagrijnig slagzwaard, dat maakt meteen nieuwsgierig. Al snel blijkt het een betoverd zwaard te zijn (één van twee zwaarden om precies te zijn). Dit zwaard wordt gevonden door Hiram, het andere zwaard is in handen van de ‘slechte’ koning Sinda.
Het zwaard is echt enorm grappig. Chagrijnig en zeer gevat, brengt het met zijn uitspraken en commentaar de nodige humor in het boek. Mijn zoon keek echt uit naar de hoofdstukken waarin het zwaard een rol had.
Zelf vond ik het een erg leuk boek om voor te lezen. Theo van Barkel creëert er een hele eigen wereld, met twee koninkrijken (goed-kwaad), magiërs en een heleboel personages die gaandeweg het boek een eigen verhaallijn krijgen.
In het begin waren er nog maar een paar verhaallijnen die per hoofdstuk afwisselden. Later werden het aantal personages en wendingen in het verhaal groter en dat gaf bij het voorlezen wat verwarring. In één hoofdstuk werden verschillende stukken avontuur achter elkaar verteld.
De overgang naar een andere persoon, naar een ander stuk verhaal was alleen duidelijk door een blanco regel. En daarna werd een verhaal opgepakt waar het hoofdstukken daarvoor was gestopt. Geen probleem wanneer je het boek zelf leest, maar bij het voorlezen moest ik soms weer even uitleggen waar het precies over ging.
Er verrast was ik in het begin dat de kroonprinses niet met en koning van het buurland wilde trouwen omdat ze al verliefd was op het kamermeisje. Dat kom je helaas nog niet vaak voor, een homoseksuele relatie die even vanzelfsprekend is als een heteroseksuele. Mijn zoon leek het niet eens op te merken, gelukkig vindt hij het kennelijk normaal dat een prinses met haar kamermeisje wil trouwen.
Jammer dus dat aan het eind die twee niet trouwen en lang en gelukkig leven, maar dat het kamermeisje met iemand anders (een man, ik verklap niet wie!) trouwt.
Het boek leest als een trein, het ene avontuur na het andere, vreemde wezens, een mysterieus bos, intriges en vele gevechten. Over die gevechten wil ik nog wel kwijt dat die vrij gedetailleerd beschreven worden en behoorlijk gruwelijk zijn. Hieronder een voorbeeld van een stuk tekst wat ik zelf wat minder geschikt vond om voor te lezen, net voor het slapen-gaan….
Zoon en ik hebben genoten van het boek. Het avontuur wordt goed afgerond en gelukkig eindigt het boek met een opening naar een volgend verhaal waarop we nu met spanning wachten!
Het Chagrijnige Slagzwaard – Theo Barkel
Paperback, 229 pagina’s, uitgeverij Macc
Bestel dit boek hier >>>>
