Ik weet niet wat het over mij zegt, maar een titel als Dodenstoel en een cover met daarop een elektrische stoel en het onderschrift ‘Pas als mijn wraak compleet is, stop ik met moorden...’ is voor mij voldoende om enthousiast te worden….

Inhoud
Hij speelt een dodelijk spel, en geeft niet op…
Ex-commando en veiligheidsadviseur Eugène Hamer treft op de Amsterdamse Apollolaan een gruwelijk tafereel aan. Een man hangt aan een touw in de woonkamer, zijn keel doorgesneden. Zijn vrouw ligt dood op bed en in een kledingkast schuilt een jongen die getuige is geweest van deze slachting.

De moordenaar daagt de politie in een brief uit hem op te sporen. Hij verwijst naar een website waarop een elektrische stoel te zien is met daaronder de boodschap: Pas als mijn wraak compleet is, stop ik met moorden…

Samen met Neli Panka, inspecteur bij de afdeling Zware Criminaliteit en gespecialiseerd in de psychologie van seriemoordenaars, opent Hamer de jacht. Het brengt ze op het spoor van een omvangrijk netwerk van drugssmokkel en mensenhandel, die zijn oorsprong blijkt te vinden in voormalig Joegoslavië en de val van Srebrenica

Bespreking
Dodenstoel is een zeer indrukwekkend boek. Een boek zoals ik zelden tegenkom bij Nederlandse auteurs. Het verhaal is interessant, ik houd wel van boeken met lugubere moorden waar (waarschijnlijk) een psychopaat achter zit, maar dit boek biedt nog veel meer.

Ik vermoed dat Johan Andersen veel tijd heeft gestoken in research om Dodenstoel een authentiek kader te geven. Het geeft namelijk een beeld van veel verschillende diensten die er in Nederland zijn, van bekendere zoals de politie en de AIVD als de minder bekende, nog veel geheimere samenwerkingsvormen. En hoe deze al dan niet samenwerken en waar hun verantwoordelijkheden liggen.

Verder geeft het een goed beeld van trauma’s en hoe deze door kunnen werken, zowel bij mensen die ‘gewoon’ door functioneren als bij mensen die dat niet meer kunnen, zoals “Nimrod”.

Wat ik verder nog briljant vond was dat twee van de hoofdpersonages (Neli en Hamer) een verschillende achtergrond en invalshoek hadden. Zo zit je als lezer ook op twee sporen: een afrekening en / of een seriemoordenaar.

Doordat Neli vanuit haar mogelijkheden en beperkingen werkt en daarbij te maken krijgt met politieke belangen (en misschien een ‘mol’?) en Hamer zijn eigen connecties heeft en zich minder van regels hoeft aan te trekken, ontvouwt het verhaal zich op meerdere fronten tegelijk.

En ook daar zit grondig werk door Johan Andersen achter. Van kennis over Centrum 45 tot omschrijvingen van woonwijken. Van de sfeer in kroegen tot de hiërarchie in kazernes en achtergronden van de oorlog in voormalig Joegoslavië, uit alles blijkt dat het niet zomaar opgeschreven is. Dodenstoel is dan ook niet zomaar een thriller, het is een boek wat het waard is om met aandacht te lezen.

Ik ben zeer onder de indruk van dit debuut van Johan Andersen en hoop op nog veel meer van dit soort intelligente en intrigerende thrillers.

Dodenstoel – Johan Andersen
Paperback, 416 pagina’s, uitgeverij HarperCollins
Bestel dit boek hier >>>>

Share