Recensie
De Schaduwschrijver is een boek met twee verhalen. De vertelling gaat over een journalist, Ilja, die lange tijd voor zijn moeder gezorgd heeft en na haar overlijden in korte tijd de vrouw van zijn leven ontmoet en met haar gaat samenwonen in Parijs.

Wanneer het boek begint, is Emilie zwanger en is Ilja erg angstig geworden door de aanslag op de redactie van Charlie Hebdo. Hij checkt iedere website op nieuws over terroristische aanslagen wanneer ze iets te laat thuis komt.

Wanneer een advocaat Ilja benadert met de vraag of hij als ghostwriter zijn levensverhaal wil schrijven, zegt hij ja. Op die manier kan hij geld verdienen voor zijn gezin ondanks dat Emilie het er niet mee eens is. Zij steunt hem in het schrijven van zijn eerste boek.

Het werk voor advocaat Goedhart leidt Ilja af van zijn angsten, maar het werk verandert wanneer blijkt dat Goedhart een politieke partij op gaat richten met ideeën die lijnrecht tegenover de ideeën van Emilie staan. Ilja zelf maakt nauwelijks keuzes, hij lijkt zich mee te laten voeren door wat er gebeurt. Dat kan uiteraard niet anders dan verkeerd lopen…..

Dit verhaal is onderhoudend, zeker. En doet zeker denken aan enkele situaties in ons eigen land… Maar beter vond ik het onderliggende verhaal. De setting: Parijs met de diverse terroristisch aanslagen.

Wanneer je zo leest van de verschillende aanslagen in zo korte tijd na elkaar en over de impact die het heeft op Ilja en op de hele stad Parijs, komt het veel indringender over dan bij enkel terugdenken aan deze heftige momenten. En dat vind ik zelf het beste van het boek.

De Schaduwschrijver – Ivo Banthuis
Paperback, 224 pagina’s, uitgeverij Nieuw Amsterdam
Bestel dit boek hier >>>> 

Het bericht De schaduwschrijver verscheen eerst op .

Kerstmis en Disney, het lijkt voor elkaar gemaakt om een viering die door heel veel mensen gezien wordt als een tijd waarin je geniet met mensen die dierbaar zijn te combineren met de betovering van Disney. Zelf geniet ik met mijn kinderen al jaren van Disney on Ice rondom de kerstdagen. Maar wil je langer dan een aantal uren in Disney sferen zijn, denk dan eens aan het vieren van Kerstmis in Disneyland Paris!

Het kerstseizoen in Disneyland Paris gaat al op 10 november 2018 van start en duurt tot en met 6 januari 2019. En het belooft weer een bijzondere belevenis te worden!

Niet alleen wordt het beroemde themapark bij Parijs helemaal versierd (klik hier voor een filmpje over hoe de kerstboom geplaatst wordt, indrukwekkend!), valt er iedere dag ‘sneeuw’ en is er een speciale Disney’s Christmas Parade waardoor je gegarandeerd in de kerststemming komt, er is meer!

De verjaardag van Mickey Mouse, die 90 jaar is geworden, wordt gevierd, onder andere met de nieuwe attractie (die al op 1 oktober opent): Mickey’s PhilharMagic. Het is een unieke attractie in Europa met een 4D ervaring in het Discovery Theater waarin Mickey en Donald de gasten meenemen in de wondere en muzikale wereld van de grootste Disney klassiekers, zoals Aladdin, De Kleine Zeemeermin en The Lion King.

Verder is rondom de jarige Mickey en de kerstdagen een heerlijke liveshow te zien in het Animagique Theater: New York-style Jazz en Mickey Mouse achter het drumstel met ‘Mickey’s Big Band Christmas. En ook bij de interactieve show A surprise for Mickey wordt volop feest gevierd.

Zoals altijd zullen dagen in Disneyland Paris veel te kort duren. Om het afsluiten van de dag toch tot iets te maken om naar uit te kijken, is er Goofy’s Incredible Christmas. Dit is een avondshow met ongelooflijke special effects, een must-see!

Maar, er is meer… Veel meer! Wil je zien wat er nog allemaal aan extra’s georganiseerd wordt tijdens de Disney-Kerst-periode in Disneyland Paris? Klik dan hier >>>>

Het bericht Kerst in Disneyland Paris verscheen eerst op .

Tegelijk wordt een bizar spoor van moorden getrokken door Brussel en Parijs. Telkens vinden de speurders bij het slachtoffer hetzelfde briefje: ‘Ceci n’est pas un suicide’…

Recensie
Laat ik beginnen om te zeggen dat ik De zaak Magritte een erg goede boek vond. Het lijkt me niet eenvoudig, de opdracht krijgen om vanwege het Margritte-jaar een boek te schrijven, maar Toni Coppers heeft zich meer dan goed van zijn taak gekweten.

Coppers heeft een misdaadroman geschreven die niet alleen spannend is, maar waarin ook mooie verwijzingen naar Magritte staan en waarin een overtuigende rol is weggelegd voor een rechercheur die gebroken is van verdriet en waarvoor De zaak Magritte oplossen ook een persoonlijke oplossing kan worden.

René Magritte is een Belgisch surrealistisch kunstschilder die dit jaar precies 50 jaar geleden, op 15 augustus 1967 is overleden. Een goede reden om deze schilder, waarvan iedereen zeker een aantal werken kent, te herdenken met allerlei activiteiten. Neem maar eens een kijkje op deze website van WPG.

Het boek De zaak Magritte is ook een van deze activiteiten, speciaal vanwege het Magritte-jaar. Er komt zeker ook informatie over de schilder en zijn schilderijen in voor, maar kennis van kunst of van René Magritte is niet nodig om dit boek te lezen. Alles wordt duidelijk uitgelegd, zo duidelijk dat je de schilderijen voor je kunt zien, wanneer het er over gaat.

Ceci n’est pas une pipe, is een van de bekendere schilderijen van Magritte. Een schilderij waarop een pijp geschilderd staat en waar onder staat: “dit is geen pijp”. Magritte maakt dat je anders naar de werkelijkheid gaat kijken. Het is geen pijp, want je kunt hem niet stoppen en je kunt hem niet roken. Maar wanneer je aan iemand vraagt wat er op het schilderij staat, zullen de meeste zeggen: “een pijp”.

De moordenaar in het boek, laat bij zijn slachtoffers een briefjes achter met de woorden “ceci n’est pas un suicide“, dit is geen zelfmoord. En dat blijkt ook wel. Maar wat hebben de slachtoffers met elkaar te maken? En wat maakt dat de verdachte, een ontsnapt “hulpje” van een criminele bende, ineens is gaan moorden?

Ondertussen leven we mee met Alex Berger, die twee jaar geleden zijn vrouw bij de gruwelijke aanslagen in Parijs verloren is. Hij verhoorde de verdachte van deze moorden, anders was hij bij zijn vrouw in Parijs geweest, en hij neemt het de verdachte nog steeds kwalijk dat hij door dat verhoor zijn vrouw niet heeft kunnen beschermen. Achter de verdachte aan zitten, is voor hem dus ook persoonlijk.

Het lijden van Berger, is erg goed beschreven en blijft erg geloofwaardig. Geen plotse omslag omdat hij ineens bij een zaak gehaald wordt, geen openbaring omdat hij ineens weer een ‘leven’ krijgt. En ook het einde van het boek, wat gelukkig anders was dan ik vreesde, is geloofwaardig en dat maakt dat De zaak Magritte in mijn rijtje van favorieten thuis hoort: een absolute aanrader!

De zaak Magritte – Toni Coppers
Paperback, 288 pagina’s, uitgeverij Manteau
Bestel dit boek hier >>>>

Het bericht De zaak Magritte – misdaadroman van Toni Coppers [recensie] verscheen eerst op .

Wat hebben een haan, een eend en een schaap te maken met de eerste luchtballon? Hoe probeerden de broers Michelin hun autobanden te verkopen? Waarom is het in Frankrijk verboden om je varken Napoleon te noemen? Verbluffende en grappige weetjes over het vakantieland bij uitstek voor gezinnen: Frankrijk.

Recensie
Op de vooravond van ons vertrek naar Parijs voor een mini-vakantie, gaan de tweeling en ik er eens voor zitten met het boek De Eiffeltoren is 540 stokbroden hoog – en andere weetjes over Frankrijk. We willen natuurlijk wel ons verblijf in de Franse hoofdstad goed voorbereiden!

Al snel (er staat een gekleurde kaart van Frankrijk voorin het boek), komen we er achter dat dit boek niet alleen over Parijs gaat. Waren we even op het verkeerde been gezet door de Eiffeltoren…. Het maakt dit boek nog leuker!

In plaats van een saaie inhoudsopgave staat er een weg getekend, met alle onderwerpen die besproken worden. Ieder onderwerp, als vraag geformuleerd, beslaat een dubbele bladzijde, waarin tekst en afbeeldingen en soms ook foto’s zijn verwerkt.

We lezen over een stenen-verzamelende postbode, over schimmelkaas, Jules Verne en over valsspeler tijdens de Tour de France.

Dan besluiten we dat dit boek mee moet naar Parijs, om er samen in verder te lezen op ons dakterras! Het is echt een leuk boek, waar ik zelf ook nog wat uit opsteek!

De Eiffeltoren is 540 stokbroden hoog – en andere weetjes over Frankrijk – Peter Slabbynck
Illustraties van Wendy Panders
Hardcover, 80 pagina’s, uitgeverij Lannoo
Bestel dit boek hier >>>>

Het bericht De Eiffeltoren is 540 stokbroden hoog [recensie] verscheen eerst op .

Twaalf mensen hebben op de maan gelopen, maar slechts één man, Philippe Petit (Joseph Gordon-Levitt), heeft ooit de afstand tussen de World Trade Center torens afgelegd.

Bijgestaan door zijn mentor, Papa Rudy (Ben Kingsley) en een groep internationale rekruten, overwinnen Petit en zijn groep allerlei obstakels, verraad en onenigheid. Talloze keren redden ze het op het nippertje om hun gestoorde plan uit te voeren.

De Academy Award®-winnende regisseur Robert Zemeckis gebruikt de nieuwste technologie om een emotioneel, door de personages aangestuurd, verhaal te vertellen.

THE WALK is een liefdesbrief aan het Parijs en New York van de jaren ’70, maar vooral aan de torens van het World Trade Center.

Recensie
The Walk is gebaseerd op een waargebeurd verhaal. In onderstaande video zie je foto’s van de oversteek die Philippe Petit in 1974 maakte, op een ‘koord’ tussen de twee torens van de Twin Towers in New York:

Na de vreselijke gebeurtenissen van 11 september 2001 zijn de Twin Towers verdwenen. Alleen dat gegeven, en de herinneringen aan 9/11 maken dat je je adem inhoudt wanneer je deze film ziet.

Met de technologie van nu, is het sowieso een adembenemende film geworden, waarin niet alleen de daadwerkelijke oversteek aan bod komt, maar ook de emoties van Philippe Petit en de mensen om hem heen. En de hele weg naar het gebeuren toe, kun je als kijker meemaken.

De beelden zijn schitterend. Ik kan me voorstellen dat, wanneer je The Walk in IMAX zou kunnen zien, je er helemaal in opgaat, maar ook thuis, voor de televisie, zat ik regelmatig mijn adem in te houden. Kortom: een aanrader!

[bol_product_links block_id=”bol_5796683cf2e27_selected-products” products=”9200000049951972,9200000049951976,9200000049951980″ name=”the walk” sub_id=”” link_color=”003399″ subtitle_color=”000000″ pricetype_color=”000000″ price_color=”CC3300″ deliverytime_color=”009900″ background_color=”FFFFFF” border_color=”D2D2D2″ width=”580″ cols=”3″ show_bol_logo=”undefined” show_price=”1″ show_rating=”0″ show_deliverytime=”1″ link_target=”1″ image_size=”1″ admin_preview=”1″]

Het bericht The Walk verscheen eerst op .

Vorige week waren we een paar dagen in Disneyland Parijs. Een paar jaar geleden waren we daar ook en het plezier dat we met ons viertjes hadden was toen zo groot dat we eind vorig jaar besloten nog een keer te gaan. Maar deze keer zouden we het dan wel even goed doen.

We kwamen er achter dat gehandicapten met een doktersverklaring in het bezit konden komen van een zogenaamde priority card. Ook visueel gehandicapten komen daar voor in aanmerking. Laat ik dat nou zijn en dus een doktersverklaring geregeld.

De dagen begonnen met het wegbrengen van onze poezen maar ook Jackson, mijn geleidehond. Pfffff, dat vond ik niet alles. Voor het eerst in 2 jaar een paar dagen zonder hem. Ik kom er straks niet op terug maar hij heeft het in de kennel van Happy Care prima gedaan.

Aangekomen in het park naar de servicebalie gegaan en ja hoor, we kregen de priority card. Mensen, wat je dan overkomt is een luxe van wereldformaat. Het was even begrijpen hoe het werkt maar dan heb je ook iets. Werkelijk alle attracties kun je binnen 5 minuten betreden. Staat er een wachtrij van 75 minuten bij Ratatouille (echt waar) dan mag je met die card (en je gezin) via de exit ineens de attractie in, letterlijk alle deuren openen zich direct voor je!

Wat was het heerlijk om mijn kinderen ook eens mee te laten profiteren van het feit dat hun vader best een lastige handicap heeft en ook een boel dingen niet met ze kan doen. En zo kwamen we de dagen door met soms wel 3 of 4x dezelfde attractie. Hoogtepunt was het genieten van mijn kinderen.

Maar ook een absoluut hoogtepunt was de Space Mission 2 …. We stonden met z’n viertjes te wachten waarop de kinderen besloten deze thrill toch maar niet in te gaan. En wat zijn we daar achteraf blij mee. Ik heb mijn lieve echtgenote nog nooit zo horen gillen.

Gelanceerd worden over een afstand van 34 meter, omhoog, omlaag en over de kop. Ik maak het allemaal mee. Voor mij waarschijnlijk toch iets minder eng omdat ik niet de special effects zie maar desalniettemin …..

Een ander hoogtepuntje was onze lieve kleine blonde prinses, ze mocht in de Lego store 2 bakken met lego scheppen, zoveel keuze en wat keek ze blij ! Ze heeft het moeilijk met haar aanvallen in de avond. Inmiddels zijn we terecht gekomen in het Wilhelmina Kinder Ziekenhuis, daarover misschien een volgende keer meer….

Voor alle lezers van mijn blogs……wil je naar Disneyland, neem me mee en je komt overal snel in !!!

Voor persoonlijke, blogs van Trotse Moeders, klik hier >>>>

Voor andere persoonlijke blogs van Trotse Vaders, klik hier >>>>

Het bericht Priority ….. [persoonlijke blog] verscheen eerst op .

Uit de jaarlijkse Scholierenpeiling van Nieuws in de klas onder ruim 1000 leerlingen zijn zowel in het voortgezet onderwijs als in het basisonderwijs gekeken naar wat kinderen vorig jaar de nieuwsgebeurtenis van het jaar vonden, maar ook het nieuwswoord en de nieuwspersoon van 2015 zijn gevraagd.

De leerlingen in zowel het primair onderwijs als in het voortgezet onderwijs waren eensgezind in hun top 3 van nieuwsgebeurtenissen èn in hun top 3 van nieuwswoorden.

Nieuwsgebeurtenissen:
1: Bij zestal terreuraanslagen 130 doden in Parijs
2: Aanslag op redactie Charlie Hebdo
3: Grote vluchtelingenstroom

Nieuwswoord:
1: Je suis Charlie
2: Vluchtelingencrisis
3: Terror-oehoe

Ook in hun keuze van Nieuwspersoon van het jaar waren ze eenduidig: Barack Obama. Op de tweede plaats bij de basisschoolleerlingen vinden we Dafne Schippers en op de derde plaats Enzo Knol.

Bij de leerlingen uit het voortgezet onderwijs kwam Vladimir Poetin op de tweede plaats, ná Barack Obama en Adele vinden we op de derde plaats.

De totale uitslag (primair- en voortgezet onderwijs samen) geeft de volgende verdeling (tussen haakjes staan de percentages):

Nieuwsgebeurtenis:

1. Bij zestal terreuraanslagen 130 doden in Parijs (42%)
2. Aanslag op redactie Charlie Hebdo (25%)
3. Grote vluchtelingenstroom (16%)

Nieuwswoord:

1. Je suis Charlie (38%)
2. Vluchtelingencrisis (29%)
3. Terror-oehoe (14%)

Nieuwspersoon:

1. Barack Obama (29%)
2. Max Verstappen (11,2%)
3. Adele (11,1%)

Het bericht Wat vinden kinderen de nieuwsgebeurtenis van 2015? [top 3] verscheen eerst op .

Als ik naar een restaurant ga hoop en verwacht ik me te kunnen vermaken en me al het lekkers goed te laten smaken…..

Als ik vroeger naar een voetbalwedstrijd ging dan had ik plezier met mijn vrienden en zag ik mannen met plezier achter een bal aanrennen…..

Als ik een wandeling maak door de stad dan geniet ik van de geuren, de mensen en het feit dat ik in vrijheid kan lopen waar ik wil….

Als ik naar het theater ga doe ik dat om me te amuseren met een goede voorstelling…..

Bij dit alles denk ik niet aan de gevaren die dat kennelijk met zich meebrengt. Ik ga niet op pad met de gedachte dat een paar volslagen idioten die uit naam van een of ander geloof zich menen te kunnen permitteren bloedbaden aan te richten. Een geloof dat volgens mij niet eens bestaat. Ik wil er namelijk niet in geloven dat je uit naam van welk geloof dan ook dit soort verachtelijke daden aanricht als nu weer in Parijs.

Het is niet de islam die ons bang maakt al zijn er politici die anders beweren. Het wordt in mijn ogen slechts gebruikt als dekmantel. Maar een dekmantel voor wat?

De wereld rent in hard tempo achteruit. Op teveel plekken komt het onheil op de mensen af. Het lijkt normaal te zijn wild om je heen te schieten, hoofden af te hakken of andere gruweldaden te verrichten. Er is sociaal iets goed mis in onze wereld.

De haat is dichtbij. Parijs ligt op 5 uurtjes rijden van ons land. In Parijs wonen vrienden van ons die de helikopters boven hun hoofd hoorden en die de straat afgesloten zagen worden. Het is heel dichtbij.

Er is niets dat mij tegen zal houden een romantisch weekend in Parijs door te brengen of ons in maart aanstaande bezoek aan Disneyland af te zeggen. De kracht van mensen ligt in het doorgaan ondanks de paar idioten die het dus ook net zo makkelijk op jou gemunt kunnen hebben. Deze paar op de wereld rondlopende gekken krijgt de mensheid niet klein, nooit!

Het bericht Dichtbij….. [persoonlijke blog] verscheen eerst op .

Maar goed, wat kan een gesprek ineens waarde krijgen. Nog geen dag later was er gedurende vijf minuten een ware oorlog gaande in Parijs. In naam van het geloof werd zo ongeveer een hele redactie uitgemoord. Uit wraak, omdat met spotprents niet een mening mag worden verkondigd. Soms ben ik blij niets te kunnen zien op tv. De beelden van de moordpartij waren, zo vernam ik, huiveringwekkend. Voor mij waren het geschreeuw en het salvo aan schoten een aanslag op mijn heilige geloof in vrije meningsuiting.

Ik leef in een vrij land, in een westerse maatschappij waar het recht op een vrije meningsuiting zeer hoog staat aangeschreven. Met tranen in mijn ogen lees en hoor ik de berichten over het uitroeien van een school vol kinderen in Pakistan of het uitmoorden van hele dorpen in Nigeria.

Het is niet mijn kijk op hoe je met vrije meningsuiting omgaat. Het woord zegt het al, een mening mag je hebben. Of die mening nu radicaal of niet is, van mij mag het. Maar, de mening omzetten in verachtelijke daden, dat is niet mijn uitleg van vrije meningsuiting. Het is waanzin om te denken dat je uit naam van het geloof kunt moorden wat je wilt of mensen de keel kunt doorsnijden. Het is echter helaas de bizarre werkelijkheid waarin we leven, nu ook dichtbij.

Accepteer elkaar in wie of wat je bent en in wie of wat je gelooft. Leef naast elkaar zonder te oordelen en laat elkaar met rust. Ik weiger te capituleren en blijf mijn mening geven. En ja, op zeer kleine schaal wordt daarop ook wel eens naar mij in felle bewoordingen gereageerd. Dat dan vooral als ik het heb over mijn favoriete voetbalclub PEC Zwolle en daarover tweet. Maar ik ga het gesprek aan en merk dat de reactie dan normaal wordt, zo kan het dus ook.

Nee, dan liever dat soort gesprekjes met de kleine blonde prinses, onschuldig. Reageren kunnen we wel en dus konden we ook vertellen dat je vast niet zomaar het huis uitgestuurd wordt als je een keertje vloekt. Immers, we blijven mensen of we nu christen, moslim, boedhhist of zoals wij ongelovigen zijn…..

Lees hier de andere blogs van Frank >>>>

Het bericht Mijn mening, jouw mening … het kan! verscheen eerst op .

De voorbereiding
Niets is er leuker dan af en toe wat alleen met je zoon te doen. Neem hem een weekend mee naar Disneyland, Parijs. Pak de auto of boek een tripje met de bus, binnen een paar uur ben je er. Disneyland is een van de meest magische plekken in Europa. Alleen het grote paleis bij de entree neemt je al mee naar een andere wereld.

Zorg van tevoren dat je de tickets al online hebt gekocht, dit scheelt veel tijd bij de ingang. In het park is er van alles te doen en te zien. Naast spannende attracties lopen hier allerlei avontuurlijke figuren in pakken rond die er voor jullie een leuke tijd van maken.

De spannendste attracties
Maar hoe haal je nou het maximale uit een dagje pretpark? Disneyland is groot en het is er vaak heel druk. Zorg er voor dat je lekker vroeg in het park bent, dan is het nog heel rustig. In het park zijn heel veel spannende attracties te vinden. Neem bijvoorbeeld de Space Mountain, een achtbaan voor de echte durfal! Het Wild West-achtige Big Thunder Mountain is ook echt de moeite waard. Dit is de snelste en de spannendste treinrit die je ooit hebt gehad.

Echt avontuurlijk is de Buzz Lightyear Laser Blast. Hierin waan je je in een compleet andere wereld waar jij samen met je zoon de vijanden moet vernietigen. Er is voor kinderen in alle leeftijdscategorieën genoeg leuks te doen. Voor zowel de kleintjes en de tieners als de stoere vaders. Veel plezier!

Het bericht Tips: met je zoon naar Disneyland verscheen eerst op .