Met Jackson gaat het alweer een stuk beter. Hij probeert zijn poot alweer te belasten, loopt nog wel als een kameel maar doet het verder prima. Wel begint hij zich stierlijk te vervelen en wil hij meer dan hij van ons mag. Trouw til ik hem nog steeds van en op het trapje voor ons huis om naar buiten te kunnen. Inmiddels is er ook een 2e traphekje in ons huis, namelijk in de hal richting de trap naar boven. Alles om zijn herstel goed en snel te laten verlopen. Maar toen…..
Afgelopen week was er nogal wat lawaai bij onze buren. Wat bleek? De keuken moest eruit om over 2 weken een nieuwe erin te zetten. Op dag 1 van de herrie werden de decibellen wel heel hoog. Die avond zat onze kleine blonde prinses om 20.45 rechtop in haar bed. Afijn, even laten gaan. Maar toen de volgende middag om 17.00 uur dit alles weer begon ben ik even langs gegaan. Men was zich niet zo bewust van de herrie de avond ervoor en gaven aan dat dit niet weer zou gebeuren. Wel moesten er nog wat tegeltjes af en zou de volgende dag een gat in de muur naar buiten moeten worden geboord. Prima, ga lekker je gang overdag, dan zul je me niet horen.
De volgende middag gaat de bel. Ik doe de deur open en zie – met mijn weinige zicht – de buurvrouw staan met, jawel, een KNIPMES in haar hand. Oké, zou dit het einde van mijn leven zijn? Nee, dat was het niet.
Na van die schrik bekomen te zijn vroeg ze of ze de klimop die tussen hun en onze tuin staat ook nog even zou knippen, ze was toch bezig. Ik weet wel wat daar achter zit, lang geleden heb ik eens een paar verbindingstakken doorgeknipt en vielen de takken aan hun kant eraf. Klimop is alles voor hen, voor ons niet en tja, dan gebeurt dat wel eens. Nu proberen ze waarschijnlijk te voorkomen dat dat nog eens kan gebeuren en komt ze al wat langer die klimop zelf knippen. Ach, natuurlijk vind ik dat ook wel erg aardig en dus is het klimopje weer geknipt. Even bijgepraat in de tuin, is dat ook weer gedaan voor komende maanden.
Maar toen !!!! Zou het een vooropgezet plan zijn geweest? De volgende dag heb ik 2 uur lang niet kunnen werken in verband met de herrie. Ik ben afhankelijk van spraaksoftware en die kon ik keihard zetten, nog steeds verstond ik er niets van. Vooropgezet plan of niet, de klimop is geknipt, de herrie is weer voorbij en de rust is dus weer terug.
Voor andere blogs van Frank, klik hier >>>>
Voor persoonlijke blogs van Trotse Moeders, klik hier >>>>
