Half 7 vanmorgen. Een klein jongetje naast mijn bed. “Kijk eens, zelluf gedaan”. Waar ik ieder kras op papier of plakwerkje van school uitgebreid complimenteer, al zie ik er niet veel in, kan ik het hier niet opbrengen….
Grote happen zijn er uit zijn haar. Waar zijn haar op zijn voorhoofd lag, is nu een grote driehoek van NIETS te zien. Wanneer ik de slaap uit mijn ogen heb gewreven, zie ik dat de wenkbrauwen ook onder handen zijn genomen. Jemig.
En het gekke is dat ik dacht dat we die fase gehad hadden. Dat wanneer een kind dat éénmaal gedaan had, er geen tweede keer meer kwam. Maar bij deze kleine donder is het de derde keer! Alsof ik de vorige keren niet duidelijk uitgelegd had dat dat niet de bedoeling was.
Straks maar weer naar de kapper dus, met mini. Gelukkig heeft hij wat krullerig haar en valt er vast wel iets van te maken en ook wenkbrauwen groeien aan. Dat was overigens wel de eerste keer!
Koffie! Daar ben ik nu wel aan toe!
Voor andere persoonlijke blogs van Trotse Vaders, klik hier >>>>
