Ik ben vader van 6 monsters. Dat hele gebeuren met al die monsters doe ik natuurlijk niet alleen. Ik word bijgestaan door de meest fantastische vrouw die ik ken, Miranda. 6 monsters dus, Rani van 8, Joep van 6, Rama van 6, Nilu van 4, Hira van 3 en Rohan van 10 maanden op het moment van publicatie.
Al die kinderen komen niet vanzelf en iets meer dan de helft is van mij. Door mijn vrouw groeide mijn papahart nog eens tweemaal. Er waren tijden dat wij niet zoveel monsters om ons heen hadden, maar hoe dan wel?
Begin 2016 gingen Miran en ik van 2/3 monsters naar nu 6. Hoe dan? Samengesteld gezin. Simpeler kan ik het niet uitleggen. We begonnen met 5 en kregen Rohan er ongedacht bij. Ongedacht ja, wel verwacht want dat doe je als je in verwachting bent. Mensen die beweren het nooit verwacht te hebben vind ik maf. Wat had je dan verwacht, een gigantische splinternieuwe plasma tv ofzo? Ongedacht dus.
In onze omgeving wordt ons vaak gevraagd of het niet te druk is, veel is, of we wel overal heen kunnen gaan, alles kunnen doen. Ik snap die vraag niet zo goed. Ik vind het juist gek dat mensen zich heel druk vinden met 1, 2 of 3 monsters. Je wereld is net zo groot of klein als wat jij bepaalt. De wereld is net zo rond of plat als wat jij vindt. Wij hebben de touwtjes in handen, wij bepalen wat we wel of niet kunnen. Wij hebben ervoor gekozen om alles te kunnen, op onze vierkante roze wereld met lichtjes die knipperen. We beleven er van alles en al die avonturen zijn nu ook voor jullie.
Welkom in onze wereld door mijn ogen. Bereid je voor op monstertijd, we komen eraan. Al dravend over de geknutselde regenboog op onze op bellen draaiende motor-eenhoorns nemen we je mee in een wereld dat sneller draait dan de echte. Geen dag is hetzelfde, geen seconde is saai en daarom is er Dagboek van een Papa. Zodat wij later terug kunnen kijken op de tijd die we gemist hebben, want we gaan met een bloedgang door de stad heen. Vergeet niet te zwaaien, dan strooien wij met monsterglitters. Tot het volgende avontuur.
Voor andere persoonlijke blogs van Trotse Vaders, klik hier >>>>