Deze zal iedereen wel herkennen in de serie “Dat hadden we toch al gehad?”: tekenen en verven op de muren. Op zich vreemd dat al mijn kinderen dit gedaan hebben, ik kan me helemaal niet herinneren dat het bij mij, als kind, ooit in me op is gekomen. Het zou overigens ook strenger bestraft worden dan in mijn gezin, misschien zit daar wel de reden dat het niet ophield na één keer……
En eigenlijk… vind ik het niet zo erg. Maar dat mag je niet verder vertellen natuurlijk. Eén gigantisch “schilderij”, gemaakt met vele kleuren textielverf, op de witte slaapkamermuur, heb ik jaren laten zitten. En het overschilderen deed ik met pijn in mijn hart.
Ook de andere tekeningen op meubels en muren, waren me dierbaar. Maar dat vertel ik pas wanneer de kinderen wat ouder zijn!
Voor andere persoonlijke blogs van Trotse Vaders, klik hier >>>>
