Uit een lied van Frank Boeijen en Stef Bos:
Maar ’s nachts als het stil is,
als het donker en kil is.
Maar ’s nachts als het stil is,
als het donker en kil is.
Dan droomt zij, dan droomt zij ….
Het lied gaat over de gruweldaden die vele jaren geleden werden gepleegd in Rwanda. Daar waar een felle strijd woedde en waar vrouwen, vaak nog meisjes bruut werden verkracht door mannen die zich als beesten gedroegen, stoned als ze waren van alle crack en andere rotzooi.
Ik hoorde het lied en dacht eraan dat de wereld nog steeds op veel plekken verrot is. Ik dacht daarbij aan al die mensen die naar ons mooie land komen voor een stukje rust en vooral voor leven in vrijheid. Ik moest ineens denken aan onze kleine blonde jongste prinses die deze week thuis kwam van school. Ze vertelde over een gevlucht Syrisch jongetje dat nu bij hen op school zat. Zijn ouders hoorden over onze manier van het vieren van Sinterklaas, de glundering die dat bracht op hun gezichten schijnt zo mooi te zijn geweest. Zij, maar vooral hun zoontje, mogen in vrijheid bij ons leven en dus weer echt leven !
Maar ook hij zal ’s nachts in zijn bed liggen en denken aan de vreselijke tijd die hij heeft gehad in Syrie en onderweg naar Nederland.
Leven in vrijheid, ik dacht er gewoon even aan bij het horen van het lied. En ik dacht aan de kracht van ons land. Vanmorgen op het schoolplein bij de intocht van Sinterklaas. Heel veel mensen op een plek in het openbaar.
Heel even dacht ik aan Parijs en ik dacht daarbij ‘niemand pakt onze vrijheid af’. En wat ben ik trots op ons land, ons mooie land waar ondanks de vele tegengestelde reacties uiteindelijk iedereen, ook dat jongetje uit Syrie, in vrijheid mag leven!
Maak er een mooi Sinterklaasfeest van….
Voor andere persoonlijke blogs van Trotse Vaders, klik hier >>>>
