Het was even stil, het was even wennen, het was gewoon raar. Deze week had onze eigenwijze puberdochter een 24-uurssessie op haar school. Dit alles in het kader van 24 uur niet eten en alleen drinken voor een goed doel. Les, hangen op school, films kijken op school, ongeveer een uurtje slapen op school, ontbijten en nog een lesdag. Klinkt allemaal normaal en heel gezellig. Toch zat de spanning er in …
Jarenlang heeft ze iedere avond geslaapwandeld, tot twee jaar terug. Om die reden sliep ze nooit ergens anders dan veilig thuis bij ons. Het was dus een heel grote stap voor haar om toch mee te doen op school. Het motto was ‘we gaan toch niet slapen’. Haar jongere zusje, onze kleine blonde prinses, vond het allemaal maar niets zonder haar grote zus. Ook wij vonden het wat vreemd en hebben onrustig geslapen.
Maar, ze heeft het wel geflikt en daar zijn we super trots op! Ergens rond een uurtje of vijf in de ochtend kon ik niet meer slapen en keek ik op mijn telefoon. Heel gezellig om daar allemaal berichtjes uit school te kunnen lezen. Het ging allemaal erg goed. Ze heeft het niet eten ook nog nagenoeg volgehouden. Een halve sultana, dat was het. Dit terwijl er toch heel wat zakken chips en zelfs hamburgers doorheen gingen. Nee, zij en een vriendin wilden het doel halen, geen eten !!!
En ik maar denken dat ze chagrijnig en moe thuis zou komen. Moe, best wel, maar chagrijnig totaal niet. Het mooiste verhaal vond ik nog wel de lerares Latijn, die het goed vond dat de leerlingen die mee hadden gedaan even gingen slapen tijdens haar les. Ergens in die les vond ze ook weer dat ze wakker moesten worden. Ze had een stem opgezet van een kukelende haan waarop onze dochter geschrokken klaarwakker was geweest. Toch mooi, een ervaren docent van over de zestig die dit perfect oppakt na zo’n nacht …
Trots overheerst!
Voor andere persoonlijke blogs van Trotse Vaders, klik hier >>>>
