De 40-jarige Monira heeft drie dochters en drie zonen. Haar echtgenoot is negen maanden geleden overleden. Ze is vanuit het zuiden, Pathuakhali, naar Dhaka verhuisd en behoort tot de vele vrouwen die hun geld verdienen met stenen kloppen. Monira doet dit uitputtende werk dag in dag uit, in de snikhete zon. Daar krijgt ze 55 Thaka per dag voor, ongeveer 50 eurocent.
Twee van Monira’s kinderen, Nazma van vier jaar en Abu Bakar van anderhalf, gaan naar de dagopvang van S.E.E.P. (the Small Enterprise Education and Promotion Network), een lokale partner van Terre des Hommes. De opvang ligt tegenover de werkplek van Monira. De peuters krijgen hier gezond eten, schone kleren, speelgoed om mee te spelen en er worden leuke educatieve activiteiten georganiseerd. Het doel van de opvang is om te voorkomen dat de moeders hun jonge kroost meenemen naar hun werkplek; stenen kloppen.
Monira kan haar hoofd net boven water houden, omdat ook haar oudere kinderen geld verdienen. Al met al ziet haar leven er niet bepaald rooskleurig uit. Maar dankzij de dagopvang van S.E.E.P. waar haar twee kinderen goed worden verzorgd, heeft ze een zorg minder.
Het gezin van Monira behoort tot de 3000 gezinnen in Bangladesh die Terre des Hommes met dit project heeft kunnen helpen. Maar er zijn nog steeds veel te veel families waarin kinderuitbuiting op de loer ligt. In ons eigen land, Nederland, is dit moeilijk voor te stellen. Vergeleken met veel mensen in Bangladesh hebben we het hier immers erg goed. Daarnaast zijn we vooral met onszelf bezig, door ons continu en alléén op onze eigen wereldje te richten. Maak jezelf vandaag eens onbelangrijk, en zet je samen met Terre des Hommes in tegen kinderuitbuiting. Ga naar onbelangrijk.nl en sluit je aan.
