Wie droomt er niet soms stiekem van? Alles achterlaten en weggaan, geen verplichtingen meer en avonturen beleven zonder last te hebben van allemaal dagelijkse beslommeringen … Bij het lezen van Man in het zadel heb je het gevoel het zelf ook een beetje mee te maken.
Paul van Hooff heeft aantal jaren geleden van zijn droom werkelijkheid gemaakt. Hij heeft zijn motor, een Moto Guzzi uit 1975 genaamd Guus, laten verschepen naar Alaska. Zijn doel was een trip te maken van de noordelijkste plaats in Alaska (Deadhorse) naar het zuidelijkste puntje van Argentinië (Ushaia). Met een beperkt budget is hij op pad gegaan. Onderweg overnachtte hij in een testje, of in goedkope hotels, hostals en pensionnetjes. Avontuur gegarandeerd!
En wat voor avonturen … In Man in het zadel beschrijft Paul van Hooff volgens mij maar een greep uit wat hij heeft meegemaakt: goud zoeken, ijzige kou in Alaska, moordende hitte in de woestijn van Mexico, corrupte politieagenten in Colombia, een nacht in een smerige politiecel, een korte maar vurige verhouding met een FARC-guerrillera en de plek vinden waar Che Guevara zich heeft overgegeven en waar hij is geëxecuteerd. Onderweg ontmoet hij heel veel mensen: motorliefhebbers, andere reizigers en echte locals, soms zelf oude bekenden. En natuurlijk, als je in je eentje met alleen een motor op reis bent, kom je ook jezelf diverse malen tegen.
Tijdens zijn reis heeft Paul van Hooff een blog bijgehouden en diverse artikelen gepubliceerd in (motor) tijdschriften. Zijn blog is nog steeds toegankelijk!
Man in het zadel leest als een trein. Van tijd tot tijd ben je bijna ademloos ondergedoken in het boek en wil je alleen maar de volgende bladzijde omslaan om te weten wat er nu weer gebeurt. Beschrijvingen van het landschap, observaties van personen en de gesprekken met iedereen, alles is even treffend beschreven.
Man in het zadel bestaat uit drie delen, Noord-Amerika, Midden-Amerika en Zuid-Amerika. Het meest interessante deel vond ik het laatste, Zuid-Amerika. Van mij had dat nog wel wat uitgebreider gemogen. De belevenissen van de auteur daar spreken het meest tot (mijn) verbeelding. Aan de andere kant is het korte eind misschien ook wel tekenend voor de teleurstelling van Paul bij zijn eindbestemming en de belangrijker dingen die hem daarvoor zijn overkomen.
Wat mij echt geraakt heeft aan het eind, is het (levens-)motto waarmee Paul van Hooff zijn boek afsluit: …’je mag dromen, zoveel als je wilt. Met dromen kom je ver. Heel ver.’ Ik geloof dat ik dat wel heel mooi vind om aan mijn kinderen over te dragen!
Ik heb niets met motoren, mijn man ook niet en eigenlijk ook niemand in mijn familie- en vriendenkringen, maar dat heeft mij er niet van weerhouden te genieten van Man in het zadel en tot laat in de nacht wakker te blijven om het boek uit te lezen. Het gaat ook niet over het vervoermiddel natuurlijk, maar om de reis!
Man in het zadel – Paul van Hooff
Autobiografisch, hardcover, 352 pagina’s, Uitgeverij Brandt
Bestel dit boek hier >>>>
